| Ανακύκλωση (2006) |
|
| Πολιτιστικά - Κινηματογράφος | |||
| Παρασκευή, 23 Φεβρουάριος 2007 13:22 | |||
|
Ταινία τρόμου σκηνοθεσία: Αδελφοί Πάνγκ πρωταγωνιστούν: Lee Sinje, Lawrence Chow "Με καταλαμβάνει μερικές φορές ένας περίεργος φόβος για τις εμπνεύσεις μου, τις σκέψεις μου, καθώς συνειδητοποιώ πόσο μικρό μέρος του εαυτού μου είναι δικό μου." (Φερνάντο Πεσσόα Marginalia, Εκδόσεις "Εξάντας", 2005) Μορφή είναι η αφορμή για την συμμετοχή στην ορατή πλευρά των πραγμάτων, καθώς η συμμετοχή στην αόρατη πλευρά είναι δεδομένη για όλους τους ανθρώπους και τα πράγματα. Το ζήτημα που προκύπτει είναι η κατά συνειδητό τρόπο πρόσβαση στα πεδία της αορατότητας τα οποία ως επί το πλείστον θεωρούνται μη προσβάσιμα στο ανθρώπινο όν. 'Ετσι ο άνθρωπος, αν και ζει μεγάλο μέρος της ζωής του σε συναλλαγή με την αορατότητα, την εντάσσει στα πλαίσια του απόκρυφου, του υπερβατικού ή του μεταφυσικού. Αορατότητα, εκτός των πολλών άλλων, είναι όλο το συναισθηματικό και διανοητικό περιεχόμενο του ανθρώπου, όπως επίσης αορατότητα είναι το ασυνείδητο και το υποσυνείδητο πεδίο του ανθρώπινου εαυτού. Οι μυστικιστικές επικλήσεις και οι αποκρυφιστικές δραστηριότητες προσπαθούν να μετακινήσουν τα όρια ανάμεσα στο ορατό και αόρατο προκειμένου ένα μέρος της αορατότητας να καταστεί ορατό. Η μορφή και το όνομα είναι απαραίτητα για ο,τιδήποτε επιζητά να έχει υπόσταση και να μπορεί να συναλλάσσεται στα πλαίσια της ζωής. Για να αποκτήσει όνομα κάτι, ωστόσο πρέπει να έχει γεννηθεί και να έχει δεχθεί την ονοματοδοσία από τους γεννήτορές του. 'Ο,τι δεν έχει γεννηθεί, όπως επίσης, ό,τι δεν έχει ονομαστεί και δεν έχει αναγνωριστεί ή έχει εγκαταλειφθεί, αγωνίζεται να επιζήσει σε ένα κόσμο εγκαταλελειμμένο και ξεχασμένο, όπως ακριβώς και το περιεχόμενό του. Ο ξεχασμένος και μη αναγνωριζόμενος κόσμος του εαυτού θα μπορούσε να ονομάζεται για λόγους κατανόησης και συνεννόησης, ασυνείδητο. Η κατάβαση στα βάθη του εαυτού περνά από πολλούς δρόμους και διαδρομές φτάνοντας πολλές φορές σε διαφορετικές διαστάσεις και σε διαφορετικούς κόσμους. Η κατάβαση αυτή θα μπορούσε να μοιάζει ακόμη και με θρίλερ; Αν και η απάντηση εξαρτάται από το περιεχόμενο των κόσμων που υφίστανται σε κάθε άτομο, ένας κόσμος που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε είναι ο κόσμος των ξεχασμένων ή εγκαταλελειμμένων πραγμάτων. Είναι ένας κόσμος γεμάτος από όντα, σχέσεις, σκέψεις, συναισθήματα και λόγους που δημιουργούμε και στην συνέχεια τους αρνούμαστε την πατρότητα. Δεν θα ήταν άστοχο ο κόσμος αυτός να χαρακτηριστεί και σαν ένας διανοητικός κόσμος που απαιτεί το δυναμικό ενός ατόμου για να συντηρηθεί και να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο. Στον κόσμο αυτό θα μπορούσε να περιέχεται και ένα κομμάτι της φαντασίας, αλλά όχι ολόκληρη η λειτουργία της φαντασίας. Η ισχύς του κόσμου όπως και η ανάπτυξή του εξαρτάται από το περιεχόμενό του, από τον πληθυσμό και την δύναμη αυτού του πληθυσμού. Μια σχέση υφίσταται επομένως ανάμεσα στην ζωή κάποιου και στον κόσμο των ξεχασμένων πραγμάτων, μια σχέση που χαρακτηρίζεται από την δυναμική της, όπως και κάθε σχέση. Η δυναμική της σχέσης χαρακτηρίζει και την ισορροπία που υφίσταται ή δημιουργείται ανάμεσα στα δυο μέρη της σχέσης, σε βαθμό που όταν η ισορροπία αρχίζει να κλίνει προς την πλευρά του κόσμου των ξεχασμένων πραγμάτων, να δημιουργείται μια τέτοια δυναμική στην κίνησης της έλξης, ώστε μέσω του σχηματισμού ενός στροβιλισμού τείνει να απορροφήσει το σύνολο της ζωής προς την πλευρά της. 'Ετσι ο κόσμος των ξεχασμένων πραγμάτων θα μπορούσε να αποκτήσει μεγαλύτερη ισχύ απέναντι στον πραγματικό και να αντιπαρατεθεί με αυτόν με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό μιας ολόκληρης ζωής σε έναν ανεπιθύμητο κόσμο. Αυτό αν και ακούγεται λίγο παράξενο δεν απέχει καθόλου από την πραγματικότητα μιας ζωής εγκλωβισμένης σε ψευδαισθήσεις που αφορούν την ίδια της την ύπαρξη αλλά και τους άλλους. Η αποδοχή μιας τέτοιας περιοχής της ανθρώπινης ύπαρξης και η ενσωμάτωσή της καταργεί την αποξένωση και τον κατακερματισμό του ανθρώπινου όντος που μέσω της συγχώρησης οδηγεί στην κατανόηση και την συνειδητοποίηση της πραγματικότητας αλλά και της ύπαρξης του ανώτερου εαυτού που βρίσκεται πίσω και πέρα από το πεδίο της αορατότητας, προκειμένου να αποφευχθεί η διαδικασία της ανακύκλωσης των πλευρών του εαυτού που έχουμε απαρνηθεί και εγκαταλείψει. Αναζητήστε την εικονοποιημένη εκδοχή αυτής της πλευράς του εαυτού σας στην ταινία Ανακύκλωση. παρουσίαση: Γιώργος Τσαντάκης Ημερομηνία καταχώρησης: 23.2.2008
|