Τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο, περίπου ο μισός πληθυσμός της Γης, υποσιτίζονται.

Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι στον κόσμο υποφέρουν από πείνα.

Το μεγαλύτερο μέρος των υποσιτιζόμενων του πλανήτη βρίσκονται στην Ασία (περίπου 642 εκατομμύρια). Η δεύτερη περισσότερο πληγείσα περιοχή είναι η υποσαχάρια Αφρική με 265 εκατομμύρια. Ακολουθεί η Λατινική Αμερική με 53 εκατομμύρια υποσιτιζόμενους, η Μέση Ανατολή και η Β. Αφρική με 42 εκατομμύρια. Τέλος, περίπου 15 εκατομμύρια ανθρώπων στις ανεπτυγμένες χώρες υποφέρουν επίσης από πείνα.

Ο υποσιτισμός δεν πλήττει μόνο τις χώρες τις Αφρικής. Σύμφωνα με έρευνα τουλάχισμαζί. Από το να πατήσουμε φρένο στην υπερκατανάλωση και επομένως στο πέταγματον 12 εκατομμύρια παιδιά υποφέρουν από πείνα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Να λοιπόν που η Παγκόσμια Τράπεζα είδε τη φτώχεια με ένα άλλο μάτι. Η είδηση επισημαίνει: «εκεί που οι περισσότεροι από εμάς θα έβλεπαν στέρηση και ανέχεια, οι αναλυτές του πανίσχυρου οργανισμού βλέπουν μια αναξιοποίητη αγοραστική δύναμη». («Ελευθεροτυπία», 22.3.07, σελ. 17). Πρόκειται για περισσότερους από 5 δισεκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη μας που το ημερήσιό τους εισόδημα φτάνει από ένα μέχρι οχτώ δολάρια. Η σχετική μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας βλέποντάς τους ως σύνολο αναγνωρίζει μια αγοραστική δύναμη περίπου 5 τρισ. δολαρίων, ενώ παράλληλα σημειώνει πως οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τις απαγορευτικές τιμές βασικών αγαθών, όπως το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ ανάλογα είναι και τα επιτόκια των δανείων που τους χορηγούνται. Η ενδιαφέρουσα είδηση καταλήγει πως το σαφές μήνυμα της μελέτης είναι «προσφέρετε στους φτωχούς αγαθά και υπηρεσίες καλύτερης ποιότητας και χαμηλότερης τιμής και δεν θα χάσετε»!

Να, λοιπόν, που τα δυο μεγάλα κόμματα θυμήθηκαν τη φτώχεια.

"Πρόγραμμα καταπολέμησης της φτώχειας" ο ένας, "Νέα κοινωνική συμφωνία" ο άλλος.

(Δε λέμε για τα πιο μικρά κόμματα. Αυτά υποτίθεται ότι πάντα έχουν την έννοια τους στη φτώχεια, μόνο που ξεχνάνε π.χ. πως ένας φτωχός νέος δεν έχει την οικονομική άνεση να βλέπει τις εξεταστικές περιόδους να περνάνε άπρακτες και να μη μπορεί να τελειώσει τις σπουδές του...).

Κάτι που είναι της μόδας, κάτι που έρχονται οι εκλογές και χρειάζονται ψήφους, δείχνουν, λοιπόν, πάλι το «κοινωνικό» τους πρόσωπο. Αληθινό ή ψεύτικο το ενδιαφέρον, αν κάποιες από τις υποσχέσεις τους πραγματοποιηθούν, μπορεί η δυσκολία να μετριασθεί κάπως....

'Ομως... Θυμούνται τα κόμματα ότι όταν μιλάμε για φτώχεια, δεν μιλάμε για αριθμούς; Θυμούνται ότι οι φτωχοί είναι κι αυτοί άνθρωποι; 'Οχι, δεν το λέμε αυτό για να θίξουμε τις ...συναισθηματικές τους χορδές και να προκαλέσουμε τη συμπόνια τους... Απλώς, υπενθυμίζουμε ένα ρεαλιστικό στοιχείο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στη χάραξη μιας πολιτικής. Γιατί οι σχεδιασμοί του μέλλοντος πρέπει να μην στηρίζονται σε στατικές προσεγγίσεις αλλά στην δυναμική των πραγμάτων (και των ανθρώπων)...