Για πολλούς ανθρώπους η τέχνη και η επιστήμη είναι δύο ξεχωριστοί τομείς έκφρασης, οποίοι δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.

Κι όμως υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες οι οποίοι εμπνεύστηκαν από την επιστήμη και θέλησαν, με τα έργα τους να τις συνδέσουν. Π.χ. ο Αμερικανός γλύπτης Jim Αccord, θέλοντας να συνδυάσει τις καλλιτεχνικές του δυνατότητες με τις ανθρώπινες γνώσεις γύρω από την πυρηνική τεχνολογία, παρακολούθησε μαθήματα πυρηνικής μηχανικής.   

Ο Σαλβαντόρ Νταλί ζωγράφισε τον Εσταυρωμένο του να βρίσκεται επάνω σε έναν υπερκύβο, προϊόν της προσπάθειας των μαθηματικών να κατανοήσουν τους χώρους με περισσότερες από τις τρεις διαστάσεις.

Ο Πικάσο, επηρεάστηκε έντονα από τις θεωρίες του Αϊνστάιν και του Έσερ, με εικαστικές σπουδές πάνω στην ταινία του Μέμπιους.

 Είναι ένα βιβλίο που δεν αποτελεί ιστορία της τέχνης, ούτε ιστορία της επιστήμης, αλλά προσπαθεί να καταγράψει τον τρόπο που η ζωγραφική και η επιστήμη μπορούν να επηρεάσουν γόνιμα η μία την άλλη.

Ο Denis Guedj είναι μαθηματικός. Διδάσκει μαθηματικά και Ιστορία της επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Έχει δημοσιεύσει τα έργα: “Το θεώρημα του παπαγάλου”, μεταφρασμένο στα ελληνικά από τον εκδοτικό οίκο Πόλις, “Το μέτρο του κόσμου”, μεταφρασμένο στα ελληνικά από τον εκδοτικό οίκο Π. Τραυλός, “Αστέρια της Βερενίκης” και “Μηδέν”, εκδόσεις Ψυχογιός) κ.ά. 

Ο Ντενί Γκετζ είναι ένας από τους πολυγραφότερους συγγραφείς του είδους που αποκαλούμε “μαθηματική λογοτεχνία”.

Τα αδιέξοδα του Γερμανού μαθηματικού Γκέοργκ Κάντορ γίνονται αφορμή για ένα ακόμη έργο του Ντενί Γκετζ.