Αυτό το αναρριχώμενο, φυλλοβόλο φυτό της Κεντρικής και Βόρειας  Αμερικής πήρε το όνομά του από έναν Περουβιανό μοναχό που είδε σύμβολα του Θείου Πάθους στο πολύτιμο αυτό βότανο με τα μοναχικά ιδιόρρυθμα άνθη και τους αξέχαστους καρπούς.

         Στην παλιά Αθήνα με τις αυλές και τα σοκάκια, συναντούσες πού και πού τη ρολογιά να ξεπροβάλλει ανάμεσα στο γιασεμί και το αγιόκλημα! Τα μεγάλα λευκά άνθη με τους μπλε-μωβ στήμονες που φτάνουν μέχρι τις άκρες των πετάλων ζωγραφίζοντας ακτινωτά έναν κύκλο, θυμίζουν ρολόι. Αυτά το Φθινόπωρο,  μεταμορφώνονται στους καρπούς με το έντονο πορτοκαλί χρώμα σε σχήμα και μέγεθος αυγού που κρέμονται  από τα γυμνά κλαδιά που λίγο καιρό πριν ήταν γεμάτα από τρίλοβα καταπράσινα φύλλα και τους έλικες (λεπτά ελικοειδή τμήματα που βοηθούν τα φυτά να αναρριχηθούν).