Σε πρόσφατο τυφλό τεστ, ο Ελβετός ερευνητής  Francis Schwarze έβαλε γνωστό Άγγλο βιρτουόζο του βιολιού να παίξει πίσω από μια κουρτίνα, χρησιμοποιώντας διαδοχικά πέντε διαφορετικά βιολιά, μεταξύ των οποίων και το αυθεντικό Στραντιβάριους, κατασκευασμένο το 1711 και με αξία δύο εκατομμυρίων δολαρίων, ιδιοκτησίας του μουσικού. Τα υπόλοιπα τέσσερα ήταν φτιαγμένα από έναν σύγχρονο Ελβετό κατασκευαστή μουσικών οργάνων, χρησιμοποιώντας για δύο από αυτά ξύλο ειδικά επεξεργασμένο με μύκητες για αύξηση της ομοιογένειας και ταυτόχρονη μείωση της πυκνότητάς του, ενώ για τα υπόλοιπα 2 απλό ανεπεξέργαστο ξύλο. 180 ειδικοί κλήθηκαν να κρίνουν ποιο βιολί είχε κατά την γνώμη τους την καλύτερη τονική ποιότητα και οι 90 από αυτούς προτίμησαν εκείνο που είχε υποστεί την ειδική επεξεργασία με μύκητες για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Τα βιολιά που είχε κατασκευάσει ο Ιταλός τεχνίτης Αντόνιο Τζιάκομο Στραντιβάριους θεωρούνται μέχρι και την εποχή μας, απαράμιλλης ποιότητας και ήχου τόσο από τους ειδικούς όσο και από τους ενθουσιώδεις υποψήφιους συλλέκτες και αγοραστές τους. Στην αναζήτηση εκείνου που κάνει αυτά τα βιολιά τόσο ξεχωριστά ηχητικά, αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η απάντηση κρύβεται στην ιδιαίτερα καλή ποιότητα του ξύλου που χρησιμοποίησε ο Στραντιβάριους, δεδομένου ότι μεταξύ 1645 και 1715, η κεντρική Ευρώπη γνώρισε μια μίνι εποχή παγετώνων, με βαρύτερους χειμώνες μεγαλύτερης διάρκειας και δροσερότερα καλοκαίρια, που υποχρέωσε τα δένδρα να μεγαλώσουν πιο αργά και κατά πιο ομοιόμορφο τρόπο.

Το πρόγραμμα της Εταιρίας Προστασίας Πρεσπών που αφορούσε στην προστασία πουλιών στη Μικρή Πρέσπα βραβεύτηκε μαζί με άλλα τέσσερα προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Με αφορμή την προστασία των υδρόβιων πουλιών, πραγματοποιήθηκε μεγάλο τεχνικό έργο που τόνωσε και την οικονομία της περιοχής: ένα θυροφράγμα στο σημείο ένωσης Μικρής και Μεγάλης Πρέσπας επιτρέπει τη διαχείριση του νερού από τον άνθρωπο ανάλογα με τις οικολογικές αλλά και τις αρδευτικές ανάγκες της περιοχής.