Το τελευταίο διάστημα στα πλαίσια των ενεργειακών αναγκών της χώρας μας και στον απόηχο της μεγάλης αύξησης της τιμής του πετρελαίου το περασμένο έτος, ακούγονται στις εφημερίδες –σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή- και στην τηλεόραση διάφορες απόψεις για την απεξάρτηση της χώρας από το πετρέλαιο.

Κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά την κατασκευή πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας, τη στιγμή μάλιστα που όμορες χώρες έχουν ήδη προγραμματίσει την κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων.

Τα βασικά επιχειρήματα αυτής της πλευράς είναι ότι η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας γίνεται πια με ασφάλεια, αποδίδει πολύ και κοστίζει εν τέλει πολύ λιγότερο από την αιολική ή ηλιακή ενέργεια. Οι τελευταίες, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας, προϋποθέτουν πολύ ακριβή τεχνολογία, η οποία μάλιστα έχει και περιθώρια βελτίωσης.

Από την άλλη πλευρά, όσοι επιστήμονες θέλουν να αποφύγουν την κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων, τονίζουν ότι, ακόμη κι αν θεωρηθεί η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας απόλυτα ασφαλής(1), τα πυρηνικά απόβλητα και ο τρόπος διάθεσής τους θα αποτελέσουν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα πολύ μεγάλο περιβαλλοντικό και πολιτικό πρόβλημα για τη χώρα μας. (Η…λύση «θάβουμε τα πυρηνικά απόβλητά μας σε πάμφτωχες χώρες με εξαθλιωμένο μεγάλο μέρος του πληθυσμού τους, προσφέροντας κάποια ανταλλάγματα» δεν θεωρείται περιβαλλοντικά αλλά ούτε και ηθικά αποδεκτή). Υποστηρίζουν δε ότι η αιολική και ηλιακή ενέργεια μπορούν να γίνουν φθηνότερες και να εξελιχθεί η τεχνολογία τους, αν στηριχθούν με τις κατάλληλες επενδύσεις. Άλλωστε, πολλές χώρες όπως η Δανία, η Πορτογαλία αλλά και η Αυστραλία έχουν κάνει την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία γενναίες επενδύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση(2).

Πιστεύω ότι το ζήτημα αυτό πρέπει να συζητηθεί ευρέως και στα πλαίσια ειλικρινούς διαλόγου στη χώρα μας, με βάση επιστημονικά δεδομένα και με γνώμονα το κοινό συμφέρον – όχι υπό τη σκιά ιδιοτελών συμφερόντων που προωθούν τη μία ή την άλλη λύση! Το ενεργειακό πρόβλημα είναι καθοριστικής σημασίας για τον πλανήτη, αλλά και για κάθε κράτος ξεχωριστά και οφείλουμε ως κοινωνία να πάψουμε να κρύβουμε σαν τη στρουθοκάμηλο το κεφάλι κάτω από την άμμο σε σχέση (ΚΑΙ) με αυτό το θέμα! Οι πολιτικοί και τα πολιτικά κόμματα οφείλουν επίσης να πάρουν επιτέλους σαφή θέση σε σχέση με το ενεργειακό ζήτημα της χώρας: ποια λύση προτείνει ο καθένας και γιατί.

Μακριά από συνθήματα και ψηφοθηρίες, με βάση δεδομένα και προτεραιότητες!

Ελένη Φράγκου