| Η Εβδομη Σφραγίδα |
 |
 |
 |
| Πολιτιστικά - Κινηματογράφος | |||
| Πέμπτη, 29 Ιούνιος 2006 12:55 | |||
|
σκηνοθεσία: Carl Schultz παίζουν: Demi Moore, Michael Biehn, Jurgen Prochnow, Peter Friedmann Oταν ο Νίτσε έθετε το ζήτημα του Πέραν του Καλού και του Κακού ενδεχομένως ήθελε να προσδώσει μια νέα διάσταση στο αιώνιο ηθικό πρόβλημα περί του καλού και του κακού, που ούτε προφανής ούτε πολύ γνωστή ήταν. Στην διαμάχη αυτή παραδοσιακά ο Θεός είναι με την πλευρά του Καλού που θέλει να διαφυλάξει και να προστατεύσει την δημιουργία έναντι του κακού και να σώσει τελικά τον άνθρωπο και κατ' επέκταση την ανθρωπότητα, έναντι του κακού που επιδιώκει το αντίθετο. Στην προσπάθεια αυτή του Καλού ανακύπτουν μερικά πρακτικά θέματα για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Κύριο και βασικό θέμα είναι ο ρόλος και η θέση του ανθρώπου στην προσπάθεια για την σωτηρία του που γίνεται από τις δυνάμεις του Καλού. Γιατί ο ρόλος του ανθρώπου είναι πάντα εκείνος που καθορίζει και επιτρέπει την παρέμβαση του Θεού στα ανθρώπινα πράγματα. Δηλαδή πρέπει και ο άνθρωπος να κατέχει μια τέτοια ενεργητική και δυναμική θέση που να επικαλείται, αλλά και να επιτρέπει την σωτηρία του. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι εκείνη των Σοδόμων όπου, όπως αναφέρεται, παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις και τις νουθεσίες από πλευράς του Θεού η πόλη δεν φρόντισε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις για την σωτηρία της και τελικά καταστράφηκε. Πολλοί θα σκεφτούν ότι εφόσον ο Θεός προειδοποίησε, Εκείνος και κατέστρεψε, αλλά αυτό θα ήταν ανακρίβεια καθώς δεν σημαίνει πως εκείνος που προειδοποιεί εκείνος και καταστρέφει. Από την άλλη πλευρά είναι γνωστό πως την τύχη του, την καθορίζει ο άνθρωπος μόνος του μέσω των πράξεών του και η άποψη αυτή συνοψίζεται στην ρήση: ό,τι έσπειρες θα θερίσεις. Στην προκειμένη περίπτωση μπορεί κάποιος από αγάπη να προειδοποιήσει τον άνθρωπο για μια άσχημη σπορά προκειμένου να προλάβει έναν κακό θερισμό. Στο σημείο αυτό αναφαίνεται η αναγκαιότητα της ανθρώπινης παρέμβασης: είτε δηλαδή θα φροντίσει να διορθώσει την σπορά είτε θα καταλήξει στο να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του. Πρέπει ο άνθρωπος να θελήσει με την καρδιά του να αλλάξει τον εαυτό του, και όχι μόνο, προκειμένου να επιτρέψει στη Σωτηρία τελικά να εμφανιστεί. Γιατί, σε αντίθετη περίπτωση η Θεϊκή βοήθεια μπορεί να συναντήσει την ανθρώπινη άρνηση, την οποία σημειωτέον ποτέ δεν παραβιάζει, και τότε δίκαια κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί "Νόμιζα ότι θα αλλάξει ο κόσμος αλλά τίποτα..." και σε μια τέτοια περίπτωση "Η πορεία έχει χαραχθεί και δεν μπορεί να αλλάξει...". Ο Θεός παρ' όλα αυτά δεν εγκαταλείπει τον κόσμο, βρίσκεται κοντά του και παρακολουθεί την πορεία του και, ως γνωστόν, μπορεί να επισκέπτεται τον κόσμο με τους Απεσταλμένους του, ή με τον ίδιο τον Υιό του ο οποίος δικαιωματικά απέναντι στην ανθρώπινη άρνηση θα μπορούσε να ισχυριστεί "Ηρθα σαν Αρνί και επέστρεψα σαν Λιοντάρι" δείχνοντας έναν άλλο, αλλά πολύ πιθανό τρόπο επανεμφάνισής Του. Και ο Θεός πάντα δίνει ευκαιρίες, πάντα επιτρέπει στον άνθρωπο μια ακόμη προειδοποίηση για να εκμεταλλευτεί την δεύτερη ευκαιρία που του δίνει, αλλά στην δεύτερη ευκαιρία τα πράγματα δεν είναι όπως πριν. Διότι "εξαντλήθηκε η Χάρη του Θεού και χρειάζεται κάτι που δεν έχεις: η Ελπίδα" και βέβαια δεν είναι καθόλου ακατόρθωτο για τον άνθρωπο να μπορέσει, έστω και την τελευταία στιγμή να ελπίσει πως κάτι μπορεί να αλλάξει, κάτι μπορεί να σωθεί. Αλλά η σωτηρία δεν ολοκληρώνεται εδώ, χρειάζεται ένα ακόμη στοιχείο: "Το μοναδικό άτομο με αρκετή Πίστη για ολόκληρο τον κόσμο..." και εφόσον αυτό το άτομο βρεθεί, μια νέα ανθρωπότητα είναι έτοιμη να γεννηθεί μετά από την θυσία της παλαιάς, γιατί αναγκαστικά κάποιος "Θα πεθάνει για χάρη Του". Οι συνέπειες των πράξεων και αποτελέσματά τους είναι πάντοτε εμφανή, αλλά όχι αναγκαστικά συνδεδεμένα με τις αιτίες τους, όμως όταν εμφανίζονται είναι τρομακτικά, όσο και οι Επτά Αγγελοι της Αποκάλυψης με τις Σφραγίδες τους, που σύμφωνα με τον συγγραφέα της προετοιμάζουν την ανθρωπότητα για ένα Τέλος, πριν την Νέα Αρχή. Συνοπτικά αυτή είναι η ιστορία της ταινίας «Η Eβδομη Σφραγίδα» του σκηνοθέτη Carl Schultz, που μας τροφοδοτεί με πολλές ιδέες και πληροφορίες: έδαφος πλούσιο σε ποικίλα ερωτήματα και νέους στοχασμούς. * Τα εντός εισαγωγικών αποσπάσματα προέρχονται από τους διάλογους της ταινίας. παρουσίαση: Ιανός Γεωργίου "Οδοδείκτες" , τεύχος 20
|