| COW PARADE, ATHENS 2006 παρέλαση αγελάδων στην Αθήνα |
 |
 |
 |
| Πολιτιστικά - Ματιές στην τέχνη | |||
| Πέμπτη, 29 Ιούνιος 2006 11:30 | |||
|
Πολλές αγελάδες...σε φυσικό μέγεθος, απρόσμενες, χρωματιστές, με στυλ, με χιούμορ. Δεν μπορεί να μην τις είδατε,είναι παντού στο κέντρο της πόλης, για όλους τους περαστικούς, όλο το 24ωρο. Στο Σύνταγμα, στην Βουκουρεστίου, στην Ακαδημίας, στο Μέγαρο Μουσικής, στην πλατεία Κολωνακίου... Είναι το μεγαλύτερο υπαίθριο γεγονός τέχνης στον κόσμο. Όχι, δεν πρόκειται για υψηλή τέχνη, είναι μια τέχνη προσιτή στον καθένα και επιπλέον, μετά το τέλος της έκθεσης, τα έργα δημοπρατούνται και τα έσοδα διατίθενται για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Αυτή την περίοδο, εκτός από την Αθήνα, άλλες αγελάδες εκτίθενται στο Παρίσι, στο Μπουένος Άϊρες, στο Εδιμβούργο, στο Μεξικό, στο Ουισκόνσιν, στο Μπέλο Οριζόντε και στη Λισαβώνα. Επιλεγμένοι καλλιτέχνες από κάθε πόλη, επεμβαίνουν εικαστικά, χρησιμοποιώντας ως καμβά της έμπνευσής τους μια αγελάδα από συνθετικό υλικό, δίνοντας ο καθένας τη δική του άποψη, βασισμένη στην παράδοση, στα χρώματα, στην κουλτούρα της χώρας του. Λέει ο Peter Hanig, οργανωτής της έκθεσης: «Η τέχνη σπάει τα κελύφη, κάνει τους ανθρώπους να σκέπτονται, να αντιδρούν.... Όταν βρεθείτε μπροστά στις αγελάδες, σταθείτε ένα λεπτό και σκεφθείτε, τι μπορεί να σημαίνουν...και, ξαφνικά, όλοι οι προϊδεασμοί θα πάνε περίπατο! Θα δείτε ότι η τέχνη μπορεί να είναι διασκεδαστική, μπορεί να ενδιαφέρει τον καθένα, όχι μόνο όσους συχνάζουν σε μουσεία!». Ολοι εμείς που κυκλοφορούμε στο κέντρο της Αθήνας, ας διαθέσουμε μια ματιά από τον πολύτιμο χρόνο μας στις αγελάδες. Ας είναι, ίσως, ένας λόγος για μια βόλτα με τα παιδιά μας. Ας είναι μόνο μια αφορμή για να αναρωτηθούμε: μας αρέσει αυτό που βλέπουμε, μας είναι ευχάριστο, μας κάνει να χαμογελάμε, μας φέρνει μια φρέσκια πνοή στη μέρα μας; Και μετά απ’ αυτό, πρίν ξαναγυρίσουμε στις δραστηριότητές μας, ας δούμε πώς είμαστε. Άξιζε αυτό το μικρό διάλειμμα; Kι αν πάλι τις προσπεράσουμε, ας βρούμε τον λόγο που δεν σταθήκαμε, ας δούμε γιατί δεν συμμετέχουμε στο χρώμα γύρω μας; Και πώς είναι η ζωή μας,άχρωμη; Είναι άραγε οι απασχολήσεις μας που δεν μας αφήνουν χρόνο ή μήπως βάλαμε εμείς τόσες απασχολήσεις, ώστε να μην έχουμε χρόνο να σκεφτούμε, να χαρούμε,να ζήσουμε;
|