Η αρτηριοσκλήρωση... προστασία από την έλλειψη βιταμίνης C;

Σάββατο, 12 Ιανουάριος 2008 19:07

του Παντελή Μπολάνη

Ο Linus Pauling είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους στον πλανήτη που έχει τιμηθεί 2 φορές με το βραβείο Νομπέλ -Χημείας και Ειρήνης- και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να πάρουν άλλοι ένα τρίτο -οι Watson - Crick το Νόμπελ για την ανακάλυψη της δομής του DNA. 'Εζησε ακμαίος μέχρι τα βαθιά γεράματά του δίνοντας μέχρι και δίωρες διαλέξεις σε ηλικία πάνω από 91 χρονών διαλαλώντας παντού ότι χρησιμοποιούσε υπέρογκες για το κατεστημένο της εποχής του δόσεις βιταμίνης C. Ενώ η συνιστώμενη δόση για τη βιταμίνη αυτή είναι της τάξης των λίγων δεκάδων μιλιγκράμ αυτός δήλωνε ότι έπαιρνε πάνω από ένα γραμμάριο ημερησίως. 'Ηταν ο υπέρμαχος της καθιέρωσης της βιταμίνης C ως ενός έξοχου όπλου κατά των ιώσεων. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα αφιέρωσε για να εξηγήσει την πρωτότυπη θεωρία του για τη γένεση της αρτηριοσκλήρωσης που ανέπτυξε μαζί με έναν άλλο Νομπελίστα, τον Ματίας Rath.

Διαβάζουμε στο βιβλίο "100% υγεία" του συγγραφέα Patrick Holford, ιδρυτή του Ινστιτούτου 'Αριστης Διατροφής:

"'Ολα τα ζώα, εκτός από τα πρωτεύοντα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, παράγουν βιταμίνη C στο σώμα τους. Η ποσότητα είναι συνήθως αντίστοιχη με 1.000 - 20.000 mg την ημέρα στους ανθρώπους, για παράδειγμαμια, ενήλικη κατσίκα παράγει 13.000 mg την ημέρα. 'Ομως οι περισσότεροι άνθρωποι στον δυτικό κόσμο καταναλώνουν κάτω από 100 mg, σίγουρα πολύ λιγότερα από όσο χρειάζονται. 'Ηταν πριν από 40 εκατομμύρια χρόνια που οι πρόγονοι του ανθρώπου έχασαν την ικανότητα να παράγουν βιταμίνη C, και από τότε η προμήθεια (της) εξαρτάται από τη διατροφή μας. Η προϋπόθεση για μια τέτοια μεταλλαγή υπήρξε πιθανότατα η αφθονία της προμήθειας μέσα από τη διατροφή των πρώτων ανθρώπων. Πράγματι ήταν πλούσια σε φρούτα και άλλα φυτικά είδη που μπορούσε εύκολα να προμηθεύσει με πολλά γραμμάρια βιταμίνης C την ημέρα. 'Οταν οι πρόγονοί μας εγκατέλειψαν τις τροπικές περιοχές για να εγκατασταθούν σε άλλα μέρη του πλανήτη ιδίως κατά την εποχή των παγετώνων θα πρέπει να διέτρεξαν μεγάλο κίνδυνο να πάθουν σκορβούτο.

Το σκορβούτο είναι μια θανατηφόρα ασθένεια που χαρακτηρίζεται από τη διάσπαση του συνδετικού ιστού. Η βιταμίνη C είναι ουσιώδης για την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης. Το πρώτο σημάδι του σκορβούτου είναι η εσωτερική αιμορραγία καθώς τα αιμοφόρα αγγεία αρχίζουν να έχουν διαρροή.

Εμείς πώς επιζήσαμε; Σύμφωνα με τον Linus Pauling μπορεί να αναπτύξαμε την ικανότητα αποθήκευσης λιπιδίων στα τοιχώματα των αρτηριών, ώστε να τα προστατεύσουμε, για να αυξήσουμε τις πιθανότητες επιβίωσης, στους καιρούς της έλλειψης βιταμίνης C".

Δηλαδή, με άλλα λόγια, τα λίπη και ειδικά η χοληστερόλη επένδυαν τα αγγεία σαν μια προσαρμογή κατά του σκορβούτου και αυτό γίνεται μέχρι σήμερα κατά κόρον στον καθένα άνθρωπο, που παίρνει ελλιπείς ποσότητες βιταμίνης C. 'Αρα η χορήγηση μεγάλων ποσοτήτων βιταμίνης C αντισταθμίζει την τελικά επιβλαβή αυτή προσαρμογή, γιατί με τα χρόνια τα λίπη πάνω στα αγγεία οξειδώνονται δημιουργώντας την αρτηριοσκλήρωση με όλες τις συνέπειές της.

Αυτή η θεωρία, αν και ακόμα θεωρείται αναπόδεικτη, έχει μια τρομακτική δύναμη διάδοσης και πολλές έρευνες διεξάγονται για την επαλήθευσή της. Είναι εντυπωσιακά απλή και όμορφη, αλλά τα ώτα του πλήθους των καρδιολόγων και άλλων ειδικών της αρτηριοσκλήρωσης, που επιμένουν στην "καλή" και στη "κακή" χοληστερίνη, δεν είναι ευήκοα ακόμα.

Ημερομηνία καταχώρησης: 12.1.2008