Τηλεθέρμανση στις πόλεις που γειτνιάζουν με μονάδες παραγωγής ρεύματος της ΔΕΗ PDF Εκτύπωση E-mail
Του κόσμου τα νέα - Οικολογικά
Σάββατο, 23 Φεβρουάριος 2008 18:51
Η τηλεθέρμανση ή αλλιώς ομαδική θέρμανση είναι ένας τρόπος θέρμανσης κτιρίων που εφαρμόζεται σε μεγάλη έκταση στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης ήδη από τη δεκαετία του 1970. Αντί κάθε κτίριο να έχει έναν οικιακό λέβητα που παράγει θερμότητα, η θερμότητα παράγεται σε κάποιο απομακρυσμένο σημείο, συνήθως έξω από τις πόλεις, και μεταφέρεται μέσω αγωγών με τη μορφή ζεστού νερού στους καταναλωτές.

Στην Ελλάδα η τηλεθέρμανση εφαρμόστηκε το 1994 στην Πτολεμαΐδα, λίγο αργότερα στην Κοζάνη και το 2006 στην Μεγαλόπολη Αρκαδίας, σε πόλεις δηλαδή που γειτνιάζουν με ατμοηλεκτρικούς σταθμούς της ΔΕΗ. Με την εγκατάσταση της τηλεθέρμανσης, μέρος της θερμικής ενέργειας που εκλύεται ως θερμικό απόβλητο κατά τη λειτουργία του εργοστασίου της ΔΕΗ, αξιοποιείται για τη θέρμανση των κτιρίων στις κοντινές πόλεις μέσω αγωγών νερού. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι καταργείται η καύση του πετρελαίου θέρμανσης και βέβαια η αντίστοιχη ρύπανση της ατμόσφαιρας, σε πόλεις μάλιστα που έχουν αυξημένες ανάγκες θέρμανσης λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών του χειμώνα.

Η καύση του λιγνίτη που πραγματοποιείται για να παραχθεί ηλεκτρισμός στην Κοζάνη και την Πτολεμαΐδα έχει επιβαρύνει τις τελευταίες δεκαετίας δραματικά την ατμόσφαιρα στις δύο αυτές πόλεις. Με την τηλεθέρμανση μειώθηκαν τουλάχιστον οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του θείου, αερίου που εκλύεται από τις καμινάδες των σπιτιών με κεντρική θέρμανση.

Ημερομηνία καταχώρησης: 23.2.2008