Βιοκαύσιμα και περιβάλλον

Τρίτη, 22 Ιανουάριος 2008 18:40

Η αιθανόλη ή αιθυλική αλκοόλη είναι ένα εναλλακτικό καύσιμο, που μπορεί να παραχθεί από καλαμπόκι, σιτάρι, κριθάρι, σόγια, ζαχαροκάλαμο και πατάτες. Συγκαταλέγεται στα βιοκαύσιμα, που είναι φτηνότερα από τα συμβατικά καύσιμα και κατά την καύση είναι πολύ πιο φιλικά στο περιβάλλον. Μέχρι το 2010 η χώρα μας οφείλει, με βάση τις κοινοτικές οδηγίες, να παράγει το 5,75% των καυσίμων για μεταφορές και το 1,2% της ηλεκτρικής ενέργειας από βιοκαύσιμα. Για τον σκοπό αυτό υπολογίζεται ότι θα καλλιεργηθούν περίπου 3,7 εκατομμύρια στρέμματα με ενεργειακά φυτά, δηλαδή φυτά που χρησιμεύουν για την παραγωγή βιοκαυσίμου (ηλίανθος, ελαιοκράμβη, τεύτλα κ.ά.). Την ίδια στιγμή σε όλη την Ευρώπη γίνεται μια μικρή επανάσταση, καθώς όλο και επεκτείνεται η καλλιέργεια ενεργειακών φυτών.

Παρά την αισιοδοξία που εκφράζεται από πολλούς σε σχέση με τα οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη που θα προκύψουν από αυτές τις καλλιέργειες, υπάρχουν και κάποιες επιφυλάξεις όσον αφορά στην επέκταση των καλλιεργειών ενεργειακών φυτών. Κι αυτό γιατί η μαζική καλλιέργεια φυτών για παραγωγή βιοκαυσίμου στη Μαλαισία και στην Ινδονησία για λογαριασμό εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ολλανδία, προκάλεσε τελικά μεγάλη περιβαλλοντική επιβάρυνση αντί για ανακούφιση: πολλά δάση με πανύψηλα δέντρα στη Νοτιοανατολική Ασία κάηκαν, προκειμένου να εξασφαλιστεί καλλιεργήσιμη έκταση, απελευθερώνοντας τεράστιες ποσότητες CO2 στην ατμόσφαιρα. Συγχρόνως, αυξήθηκε στις χώρες αυτές κατακόρυφα η χρήση χημικών λιπασμάτων για μεγαλύτερη απόδοση των εδαφών. 'Ετσι η Ινδονησία κατέληξε να είναι η τρίτη κατά σειρά μεγαλύτερη παραγωγός επικίνδυνων αερίων στον κόσμο.

'Εχοντας λοιπόν υπόψη μας αυτά τα δεδομένα, μπορούμε σχεδιάσουμε όπως πρέπει τις νέες αυτές καλλιέργειες και να είμαστε σε εγρήγορση για την τήρηση των απαιτούμενων περιβαλλοντικών όρων.

Ημερομηνία καταχώρησης: 22.1.2008