Το θρησκεύεσθαι στον άνθρωπο...

Παρασκευή, 07 Δεκέμβριος 2007 13:05

Δεν υπάρχει θρησκεία μεγαλύτερη από την Αλήθεια υποστηρίζει η 'Ελενα Μπλαβάτσκυ μιλώντας για την πορεία του ανθρώπου στην διαδρομή της εξέλιξής του. Το ασυνείδητο πάντοτε θρησκεύεται σημειώνει ο Γιούνγκ για να δείξει την βαθιά τάση του ανθρώπου για το θρησκεύεσθαι αλλά ταυτόχρονα και την πηγή αυτού του θρησκεύεσθαι. Αυτές είναι μερικές από τις διατυπώσεις που μπορεί να βρει κάποιος που επιζητά να κατανοήσει την ουσία και το βάθος του ανθρώπινου θρησκεύεσθαι. Σε αυτή την τάση του ανθρώπου όπως και σε οποιαδήποτε προσπάθεια πρόσληψης των πραγμάτων παρεμβάλλεται η ψευδαισθητική αντίληψη που εγγενώς συνυπάρχει στην λειτουργία του ανθρώπινου νου. Η ψευδαίσθηση είναι εγγενής στον ανθρώπινο νου, όπως εγγενής είναι και η ύπαρξη του Διαβόλου στην κάθε θρησκεία. 'Ετσι η θρησκεία από μια πλευρά αντικατοπτρίζει, μαζί με την πολιτική το πραγματικό επίπεδο της συνειδητότητας μιας κοινωνίας ή μιας ομάδας. Για το ίδιο θέμα ο Φερνάντο Πεσσόα στο έργο του "Η 'Ωρα του Διαβόλου", Εκδόσεις "Εξάντας", Αθήνα 2000, υποστηρίζει:

Η ανθρωπότητα είναι παγανιστική. Ποτέ καμία θρησκεία δεν την άγγιξε βαθιά. Ούτε και μπορεί η ψυχή του κοινού ανθρώπου να πιστέψει στην αθανασία αυτής της ίδιας της ψυχής. Ο άνθρωπος είναι ένα ζώο που ξυπνά χωρίς να ξέρει ούτε πού ούτε γιατί.

'Οταν λατρεύει τους Θεούς, τους λατρεύει σαν να επρόκειτο για φετίχ. Η θρησκεία του μοιάζει με μαγεία. 'Ετσι ήταν ανέκαθεν, έτσι είναι κι έτσι θα είναι. Οι θρησκείες δεν είναι παρά αυτό που ξεφεύγει από τη σφαίρα των μυστηρίων και εισέρχεται στο χώρο του εγκόσμιου, το οποίο όμως ο άνθρωπος δεν το εννοεί, καθότι, από τη φύση του, δεν μπορεί να το εννοήσει.

Οι θρησκείες είναι σύμβολα, και οι άνθρωποι εκλαμβάνουν τα σύμβολα όχι ως ζωές (όπως πράγματι είναι), αλλά ως πράγματα (το οποίο δεν είναι δυνατόν να είναι). Προσπαθούν να εξευμενίσουν τον Δία σαν να υπήρχε, αλλά ποτέ σαν να ζούσε (σαν να ζούσε αλλά ποτέ σαν να υπήρχε).

'Οταν χύνεται αλάτι, ρίχνουν μία χούφτα απ' αυτό με το δεξί χέρι πάνω από τον αριστερό ώμο. 'Οταν υβρίζουν τον Θεό λένε κάμποσα Πάτερ ημών. Η ψυχή εξακολουθεί να είναι ειδωλολατρική και δεν τους απομένει παρά να ξεθάψουν τον Θεό. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που φύτεψαν μια ακακία (το αθάνατο φυτό) πάνω από τον τάφο του, για να τον αναστήσουν όταν θα έρθει η ώρα. Αλλά αυτοί είναι οι εκλεκτοί που αξιώθηκαν να τον βρουν γιατί τον ζήτησαν.

.....................................

Ημερομηνία καταχώρησης: 7.12.2007