Απόσπασμα από τον Βαθμό του Εταίρου. Μάθημα πρώτο. |
![]() |
![]() |
![]() |
Πνευματικότητα - Εσωτερικές παραδόσεις | |||
Πέμπτη, 15 Μάρτιος 2007 11:29 | |||
Ως Μαρτινιστές συγκεντρωνόμαστε, όχι μονάχα για να απολαύσουμε την αμοιβαία σχέση μας, όχι μονάχα για να εκφράσουμε ευχαριστίες για τις ευκαιρίες που μιας προσφέρει η ζωή κατά την διάρκεια του γήινου διαστήματος της υπάρξεως μας -αλλά επίσης και για να γίνουμε εργάτες έτσι ώστε να μπορέσουμε να συμμετάσχουμε σε αυτό που δικαίως μπορεί να ονομασθεί γιγαντιαίο σχέδιο οικοδομήσεως. Πρέπει να είναι προφανές σε όλους ότι ο Θείος Αρχιτέκτονας του Σύμπαντος συνέλαβε και εκτέλεσε ένα θαυμαστό σχέδιο. Ως Ανθρώπινα Όντα, είμαστε, ο καθένας μας, ένα κομμάτι αυτού του σχεδίου. Ταιριάζουμε κατά κάποιον τρόπο μέσα σε αυτό το σχέδιο. Πώς; Οι περισσότεροι από μιας δεν είμαστε εντελώς βέβαιοι. Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι δεν μπορούμε να χωριστούμε εντελώς από αυτό. Αυτό το σχέδιο απαιτεί από εμάς να είμαστε παράγοντες του Θείου Αρχιτέκτονα και, ως παράγοντες Του, να εργαζόμαστε ενεργώς εδώ, πάνω στη γη. Ως Μαρτινιστές, λοιπόν, είμαστε συνδεδεμένοι μεταξύ μας με σκοπό να ανακαλύψουμε εκείνες τις αλήθειες που είναι θεμελιώδεις για το Θείο Σχέδιο και οι οποίες ίσως μιας βοηθήσουν να γεφυρώσουμε το χάσμα που υπάρχει μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΔΕΝ ΗΣΑΝ ΠΑΡΑ ΧΩΡΙΣΤΕΣ ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣ. Σήμερα, βρίσκουμε ότι η Επιστήμη και η θρησκεία είναι τόσο εντελώς χωρισμένες, ώστε όχι μονάχα φαίνονται ανεξάρτητες η μία από την άλλη, αλλά και από πολλές απόψεις εχθρικές. Είναι σαν δύο μεγάλους μηχανικούς που ασχολούνται με το κοινό επιχείρημα της κατασκευής μιας γέφυρας για να γεφυρώσουν ένα ποτάμι. Και οι δύο έχουν οικοδομικές ομάδες με εξαρτήματα, από τις δύο όχθες του ποταμού, αλλά δεν μπορούν να συμφωνήσουν σχετικά με τις αρχές της οικοδομήσεως και την μέθοδο της διεργασίας. Ασχολούνται ματαίως και δίχως λόγο με επιχειρηματολογίες, αφήνοντας το ποτάμι αγεφύρωτο, δίχως να υπάρχει δυνατότητα να διέλθουν από πάνω του. Η επιστήμη έχει κάνει μονάχα ανεπαίσθητες προσπάθειες σε σχέση με αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει για να αποκαταστήσει τον άνθρωπο στην ορθή του θέση μέσα στην Φύση. Σχετικώς μόλις τώρα άρχισε να ανάγει ένα τμήμα του σχεδίου Του Μεγάλου Αρχιτέκτονα σε μία μορφή που ο άνθρωπος μπορεί να την κατανοήσει και να την χρησιμοποιήσει στην καθημερινή του ζωή. Ενδιαφέρεται μόνο για ορισμένες όψεις του σχεδίου του Θείου Αρχιτέκτονα. Οι άϋλες όψεις, εκείνες οι ιδιότητες που κοινώς αναφέρονται ως "πνευματικές" ή "ψυχικές", την απασχολούν ελάχιστα ή και καθόλου. Τα πρώτα αίτια, ή αυτά που γενικώς είναι γνωστά ως μεταφυσικές προτάσεις, όπως: "Γιατί βρισκόμαστε εδώ" και "ποιοι είναι οι στόχοι που πρέπει να πετύχει ο άνθρωπος στη ζωή του»", θεωρούνται ότι δεν περιλαμβάνονται στην εμβέλεια της επιστήμης. Από την άλλη πλευρά, η θρησκεία, με τις δηλώσεις της, τα δόγματα, τα τελετικά και τις πρακτικές, συχνά θεώρησε ότι δεν ανταποκρίνεται στην αξιοπρέπεια των παραδόσεών της η έρευνα των Θείων Αιτίων. Τούτο οδηγεί τον άνθρωπο σε μία θέση όπου είναι υποχρεωμένος να έχει τυφλή πίστη σε πολλά θέματα, ή να δέχεται μόνο εκείνα τα πράγματα που η υλόφρων επιστήμη είναι ικανή να αποδείξει. Συνεπώς, είναι σαφές ότι καθήκον μας είναι να γίνουμε οικοδόμοι του μέσου... Ημερομηνία καταχώρησης: 15.3.2007
|