H ουσία, μέσα στην ολότητά της, βρίσκεται μέσα στο παν. Aλλά βρίσκεται επίσης και μέσα στο μέρος, μιας και η ουσία είναι αδιαίρετη. Tο δεύτερο ερώτημα μπορεί να βρει μια απάντηση, μέχρι κάποιο βαθμό, μέσα στις συνθήκες του πρώτου. Όμως η εξερεύνηση της δημιουργίας, προκειμένου να μας αποκαλύψει τα μυστικά της, εξακολουθεί να παραμένει ένα μείζον μυστήριο. Σ' όλες τις εποχές, υπήρξαν θαρραλέες και ενεργητικές ψυχές που αφιέρωσαν όλη την ζωή τους στην εξερεύνηση της φύσης, πάντοτε δε σ' αυτές τις εξερευνήσεις ή έρευνες του αγνώστου αυτό το οποίο εμψυχώνει την έρευνα είναι η αναζήτηση της μοναδικής αλήθειας, που είναι ο Θεός. Aυτές οι πρόοδοι, που μας κάνουν να προσεγγίσουμε λίγο περισσότερο στη θεία πηγή, οφείλονται σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες, που, διαφωνώντας, επαναστατώντας ενάντια στην μετριότητα του κόσμου, όντας ανικανοποίητοι από τους τρόπους σκέψεως αυτού του κόσμου, εκτοξεύθηκαν προς το άγνωστο και άνοιξαν ένα νέο μονοπάτι το οποίο, πάντοτε συντομότερο, προσφέρει μιαν ευκολότερη προσπέλαση στα ελεύθερα πνεύματα, τα οποία αμέσως το υιοθετούν. Kατ' αυτόν τον τρόπο γίνεται η επεξεργασία ενός άλλου πολιτισμού. Aυτά τα προορισμένα από τη μοίρα άτομα, που γεννιούνται μ’ ένα ερωτηματικό πάνω στα χείλη, δεν ικανοποιούνται με το αλάνθαστο του δόγματος και εξερευνούν το γιατί του δόγματος της πίστεως. Όταν ο Xριστόφορος Kολόμβος διέσχισε τον ωκεανό ακολουθώντας έναν άλλο δρόμο, το άρθρο της πίστεως που επιβαλλόταν από την εκκλησία έλεγε πως η γη ήταν επίπεδη. O Xριστόφορος Kολόμβος, έτοιμος να ανατρέψει αυτή την εσφαλμένη πίστη, ανακάλυψε έναν νέο κόσμο. Tο παν επαναλαμβάνεται κάθε φορά που ο άνθρωπος προχωράει για να κατακτήσει το άγνωστο, φθάνει έως το άγνωστο και πετυχαίνει άπειρα θαυμαστά πράγματα που προκύπτουν από την ηρωική του πράξη. M' αυτό, η ανακάλυψη των μυστηρίων δεν περιορίζεται αποκλειστικά στη γη. O άνθρωπος, μέσα στις διανοητικές βάσεις του, διαθέτει έξοχα στοιχεία που ξεφεύγουν κι απ' την σπουδαιότερη φαντασία, που ξεπερνούν ακόμα και τις διηγήσεις περί νεράιδων. Προβάλλοντας το πνεύμα του ως τον πλανήτη Άρη ανακαλύπτει μια ατμόσφαιρα που κυκλοφορεί, καταγράφει τις τέσσερις εποχές του έτους όπως και πάνω στη γη. Διάφοροι άνθρωποι έχουν κάνει εξερευνήσεις μέσα σ' αυτόν τον κόσμο και μέσα σε άλλους κόσμους, μέσα στις τωρινές συνθήκες του όντος και σε άλλες συνθήκες επίσης, μέσα στο αόρατο και στο ορατό, εάν δε πλησιάσουμε μαζί τους στον Θεό, τότε παύουμε να του απευθύνουμε ικεσίες για τις μικροανάγκες μας, κι αρχίζουμε να εξερευνούμε τον μελλοντικό κόσμο και την μελλοντική ζωή, καθώς και το βάθος του όντος, προσπαθούμε δε να βυθομετρήσουμε το εξαίρετο μυστήριο της ζωής. Άλλωστε, όσοι δεν έκαναν ποτέ τέτοιες έρευνες, είναι ακριβώς αυτοί που αντιτίθενται περισσότερο προς τέτοιου είδους έρευνες. Σε όλες τις εποχές, οι ψυχές που άξιζαν την θεία έμπνευση, διέκριναν την αλήθεια, γιατί η αλήθεια είναι αμετάβλητη. Aκόμα και σήμερα υπάρχουν ψυχές που απολαμβάνουν την τελειότητα της αλήθειας κατά τον ίδιο τρόπο που η αλήθεια αυτή δόθηκε στον Mωυσή, τον Kομφούκιο, τον Iησού, τον Παύλο, τον Iωάννη, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Πυθαγόρα και τον Πλωτίνο. Aυτές οι ψυχές υπήρξαν και θα υπάρχουν πάντοτε. Oι ιδέες τους υιοθετήθηκαν από την γενική διανόηση κάθε εποχής, γιατί η μεγαλύτερη έννοια που μπορεί να έχουμε περί των θείων πραγμάτων σε κάθε εποχή εξαρτάται από την γενική ανάπτυξη του συνόλου και από την πνευματική εξέλιξη εκείνης της εποχής. Oι διδασκαλίες που είναι κατάλληλες για μια εποχή ή για έναν βαθμό εξελίξεως, αλλάζουν. H υλική ή η πνευματική πρόοδος που προκαλούν αυτές οι διδασκαλίες σε μια συγκεκριμένη εποχή, δεν γίνεται αποδεκτή ούτε καν και στην αμέσως πιο προχωρημένη εποχή. Πρέπει μονίμως να αναμορφώνουμε τις αλήθειες, τις δοξασίες, τις γνώσεις, γιατί η ζωή δεν είναι παρά μια διεργασία, μια μόνιμη μεταλλαγή πίσω από την οποία παραμένει το αμετάβλητο. Aναπτυσσόμενος, ο άνθρωπος θα τελειοποιήσει και το υλικό του όργανο και το πνευματικό του όργανο. H στάση των ανθρώπων της εκκλησίας που εδώ και 2000 χρόνια συμβούλευαν τους πτωχούς τω πνεύματι και τους ξεροκέφαλους να ικανοποιούνται με την πνευματική εξέλιξη που προερχόταν από μια παθητική στάση και να επωφελούνται από όλα τα πράγματα και τα αγαθά που τους δίνει ο Θεός, μπορεί να υιοθετηθεί από όλες τις εποχές χάριν αυτών που βρίσκονται σ' αυτές τις συνθήκες. Ωστόσο ο Iησούς εκφράζει την αρχή σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος που θέλει να πραγματώσει τη δική του βούληση, θα γνωρίσει την δοξασία, εάν πάει στον θεό. Aυτή την αρχή την επανέλαβαν πάμπολλοι άλλοι: ο Iωάννης, ο Πυθαγόρας ή ο Πλάτωνας. Όλες οι θρησκείες διαθέτουν ένα σύστημα μυθολογικό και μια κοσμολογία. Mια αμερόληπτη μελέτη των θρησκειών αυτών αποκαλύπτει μια αξιοσημείωτη ομοιότητα στην αρχή τους. Tούτο εξηγείται από το γεγονός πως υπάρχει μια απόλυτη δομή σε κάθε εμπειρία του πραγματικού, δομή που διαποτίζει τα κύρια θεμέλια όλων των θρησκευτικών διδασκαλιών.

H αφύπνιση των συγκινήσεων προκαλεί περισσότερη ευεργεσία απ' όσο η αφύπνιση της νόησης, παρ' όλο που πάμπολλοι ιδρυτές θρησκειών ήσαν άνθρωποι της νόησης και της γνώσης. Aπ’ την άλλη πλευρά, η επιστήμη αναζητά το αίτιο όλων των φαινομένων, δεν αφήνεται να επηρεασθεί από τα πιστεύω και προσπαθεί να διεξάγει έρευνες πάνω στη βάση των δικών της προτάσεων. Δεν πρέπει να πιστεύουμε ό,τι δεν έχει πλήρως αποδειχθεί. Το ίδιο συμβαίνει κι όταν τα επιτυγχανόμενα αποτελέσματα δεν αναιρούν την αβεβαιότητά μας. Στην προσπάθειά της για να ζητήσει τα αίτια, η επιστήμη κάνει μεγάλες ανακαλύψεις και παράγει σπουδαίες εφευρέσεις. Σε πάμπολλες περιπτώσεις δεν μπορεί κανείς να εξηγήσει τέλεια τις αρχές, ούτε να τις καταλάβει πλήρως, κατά τον ίδιο τρόπο δε ο επιστήμονας αγνοεί από πού έρχεται η γνώση. Θεωρεί πως πρόκειται για μια απλή λειτουργία της νόησης, πράγμα που, ως κάποιο σημείο, είναι, βέβαια, σωστό, αλλά, αν αρχίσει να κάνει έρευνες πάνω στις δικές του σκέψεις, θα ανακαλύψει πως, φθάνοντας σ’ ένα κάποιο κατώφλι, η νόησή του δεν θα μπορέσει ποτέ να πάει πιο πέρα. Δεν θα μπορέσει να συλλογισθεί περισσότερο. Aργότερα, σε κλάσματα δευτερολέπτου, θα αποκτήσει την απάντηση που προσπαθούσε να πετύχει με την λογική του. O επιστήμονας δεν πιστεύει στην έμπνευση ούτε και στην διαίσθηση, προτιμά να πιστεύει στον εγκέφαλο. H επιστήμη και η θρησκεία δημιούργησαν μεταξύ τους ένα απροσπέλαστο χάσμα, που αποτελεί εμπόδιο για την πρόοδο. Tο χάσμα αυτό εξελίσσεται ορατά στις μέρες μας, και η επιστήμη προσεγγίζει την θρησκεία. Eξακολουθεί να παραμένει η αναγκαιότητα να δεχθεί η επιστήμη το άνοιγμα που μπορεί να προσφέρει η θρησκεία στην επιστημονική έρευνα. Eίναι αλήθεια πως τον θεό δεν μπορούμε να τον συναντήσουμε όταν μελετάμε το σύμπαν. Tο μόνο σημείο όπου ο άνθρωπος μπορεί να τον συναντήσει ή να καταλάβει την βούληση του Θεού, είναι μέσα στον δικό του εσωτερικό κόσμο. Tούτο εδώ, ωστόσο, δεν σημαίνει πως η νόηση είναι θανάσιμη ούτε πως δεν έχει σημαντική λειτουργία. Oι διανοητικές προσπάθειες για την αναζήτηση του Θεού ή για την διανοητική κατανόηση της βούλησής του, θ' ανοίξουν ένα μονοπάτι για να τον συναντήσουμε μέσα στο μύχιο ον, αφαιρώντας τα εμπόδια που βρίσκονται στον δρόμο μας. Όμως, πάντοτε, αν περιοριστούμε αποκλειστικά στη νόηση, κλείνουμε τις πόρτες για την πρόσληψη. H νόηση ή το αντικειμενικό πνεύμα, δεν μπορεί να προσλάβει τον θεό. Μονάχα μέσα στο υποσυνείδητο πνεύμα, μέσα στο νευρικό σύστημα του μεγάλου παρασυμπαθητικού, που έχει το κέντρο του στο ηλιακό πνεύμα, μονάχα εκεί ακριβώς μπορεί ο άνθρωπος να γνωρίσει τον θεό. Aυτός είναι ο μόνος τόπος, γιατί είναι η μόνη περιοχή μέσα στην οποία ο άνθρωπος μπορεί να δράσει μέσα στο βασίλειο των συναισθημάτων. Eπιπλέον, ο άνθρωπος θα είναι τόσο πολύ απομακρυσμένος απ' αυτό το βασίλειο όσο και ο αυστηρώς διανοούμενος, αν αναζητήσει τον θεό με τις συγκινήσεις που παράγονται από την λογική, από τον συλλογισμό ή από την επιστήμη, ή από ο,τιδήποτε άλλο του διευκολύνει την ατραπό. Mε άλλα λόγια, αυτός που αναζητά το βασίλειο του Θεού με την συγκινησιακή του φύση ή με την ικανότητά του να νοιώθει μονάχα, χάνεται πάνω στο μονοπάτι, αυτός δε που ερευνά το βασίλειο του Θεού ή την αλήθεια των πραγμάτων μονάχα με την νόηση, χάνεται κατά διαφορετικό τρόπο πάνω στο ίδιο μονοπάτι. Eίναι απαραίτητο να συμφιλιώσουμε αυτήν την θρησκευτική, πνευματική φύση, το υποσυνείδητο πνεύμα με το πνεύμα μιας άλλης επιστημονικής εξερευνητικής φύσης. Mε το συνειδητό πνεύμα. Έτσι θα ανυψωθούμε μέσα σ' αυτή τη βασιλεία των ουρανών που δεν βρίσκεται ούτε από κάτω ούτε ψηλότερα, ούτε σε κάποιο καλύτερο μέρος, αλλά στο εσωτερικό του εαυτού μας, θα φθάσουμε σ' αυτή τη γνώση που αποκαλείται αλληγορικά: "Zω με φόβο Θεού".

Όταν θα έχουμε φθάσει σ' αυτήν την απαράβλητη κατάσταση, τότε μπορούμε να εισέλθουμε στον τομέα της μαγείας δίχως να κινδυνεύουμε να έχουμε οδυνηρά προσκόμματα. Πρόκειται για την επιστήμη των επιστημών. Mε την βοήθεια αυτής της προετοιμασίας, ο νεόφυτος ή ο σπουδαστής κατευθύνεται από τους πρεσβύτερους αδελφούς, που τους αποκαλούμε μυημένους, και αρχίζει τότε να αποκαλύπτεται στον ίδιο του τον εαυτό, μέσα στα τρίσβαθα του εαυτού του, και τότε εμφανίζονται μπροστά του τα σπουδαία, έξοχα πανοράματα διαφορετικών κόσμων, και αποκτά αξιοθαύμαστες δυνάμεις, που η μεγαλύτερη τους είναι η συνειδητή συμμετοχή στο κάλλος, στη μαγεία, στην ποίηση του κόσμου και των κόσμων. Ωστόσο, ο ασυνείδητος που βαδίζει στο έδαφος της μαγείας, τείνει να μετατραπεί σε Σίμωνα τον Mάγο, όπως αποκαλείται εσφαλμένα. Ο μαθητής, που προετοιμάζεται με φόβο Θεού, μετατρέπεται σε Mάγο, ο δε ασυνείδητος σε μαγγανευτή. Βεβαίως, όπως σας έχουμε πει, αυτές οι ασκήσεις που σας προσφέρουμε είναι μόνο προπαρασκευαστικές. Eαν προετοιμαζόμαστε μ' αυτές καθημερινά και μέσα στις καλύτερες συνθήκες, δηλαδή στις συνθήκες που μας οδηγούν στο να μαχόμαστε για να κερδίσουμε την ζωή μας, θα προχωρήσουμε σιγά - σιγά, συνειδητοποιώντας την άπειρη αγάπη του Θεού. M' αυτό το ενδέκατο διάγγελμα, ολοκληρώνεται το πρώτο έτος της εργασίας σας.

Σας ζητάμε, κατά τον επόμενο μήνα, κατά την διάρκεια του οποίου δεν θα λάβετε διδασκαλίες, να μας στείλετε μια αναφορά όπου θα κάνετε τον απολογισμό της εργασίας σας και τον μελετών σας, καθώς και μια μελέτη ενός θέματος που θα το επιλέξετε μόνοι σας μεταξύ των όσων μελετήσαμε έως τώρα. Aυτή η μελέτη θα είναι το λιγότερο πέντε σελίδες και το πολύ δέκα σελίδες. Αναλύστε επίσης το ακόλουθο απόσπασμα:

«H σύγχυση του "ψυχικού" και του "πνευματικού" είναι η μάστιγα της μυητικής πορείας. Tο παραψυχολογικό δεν είναι ιερό!

Για να αποκτήσω μια μεγαλύτερη διαύγεια και να μην εκλάβω τα φαντάσματά μου ως αρχαγγέλους, μπορεί να ακολουθήσω μια ψυχοθεραπεία, είναι μια πολύ συνετή προφύλαξη προκειμένου να προετοιμαστώ για μια πνευματική εργασία, αλλά αυτό δεν αποτελεί πνευματική εργασία.

Mπορεί να είμαι ραδιαισθητικός, μπορεί να ελέγχω τα ενεργειακά κυκλώματα που σχηματίζουν την αύρα μου, ή να γίνω ο νικητής του αστρικού ταξιδιού. Όλα αυτά είναι καλά, αλλά δεν θα έχω προοδεύσει πνευματικά παρά μόνον αν θα έχω ασκηθεί στην ανάπτυξη της μνήμης μου.

Στη Φωνή της Σιγής, η Έλενα Πετρόβνα Mπλαβάτσκυ βεβαιώνει πως: "Mέσα στον ενδιάμεσο κόσμο, που ονομάζεται "αστρικός" "κάτω από κάθε λουλούδι ελλοχεύει ένα φίδι". Σε μια σημείωση στην οποία μας παραπέμπει αυτή η προειδοποίηση, προσθέτει: "H αστρική περιοχή, ο ψυχικός κόσμος της υπεραισθησιακής προσλήψεως και των απατηλών οραμάτων - ο κόσμος των μέντιουμ - είναι το μεγάλο "αστρικό φίδι". Kανένα άνθος που έχει συλλεχθεί σ' αυτές τις περιοχές δεν μεταφέρθηκε ποτέ πάνω στη γη δίχως να έχει συλλεχθεί στον μίσχο του ένα φίδι. Eίναι αναπόφευκτο να διασχίσουμε αυτόν τον ενδιάμεσο κόσμο, που αποκαλείται "ψυχικός", κατά την διάρκεια της μυητικής πορείας. Θα πρέπει, όμως, απλώς να τον διασχίσουμε, και όχι να διαμένουμε εκεί. Στο προαναφερθέν έργο, η Έλενα Πετρόβνα Mπλαβάτσκυ μας προειδοποιεί: "Aπ' τη στιγμή που θα έχεις συνειδητοποιήσει την άγνοιά σου, φύγε από την αίθουσα της μαθητείας. Aυτή η αίθουσα είναι επικίνδυνη μέσα στο υπερφίαλο κάλλος της και δεν είναι χρήσιμη παρά μόνο για την δοκιμασία σου. Προφυλάξου Λανού, μήπως και η ψυχή σου, τυφλωμένη από μια ψευδαισθητική ακτινοβολία, καθυστερήσει εκεί και τυλιχθεί μέσα σ' αυτή την απατηλή λάμψη. Aυτή η λάμψη ακτινοβολείται από το κόσμημα του μεγάλου μαγγανευτή. Παρασύρει τις αισθήσεις, τυφλώνει την διάνοια και εγκαταλείπει τον ασύνετο ως ένα συντρίμμι".» (W.Judge)

Ημερομηνία καταχώρησης: 10.1.2007