Αν αυτό που γνωρίζουμε σήμερα και αποκαλούμε σύμπαν προήλθε από το Big Bang, τότε δεν είναι το μοναδικό όπως υποστηρίζει ο κοσμολόγος Roger Penrose στην εργασία του σύμφωνα με την οποία μέσα σε αυτό που είναι γνωστό και έχει προέλθει από το Big Bang υπάρχουν ενεργειακά απολιθώματα που μαρτυρούν την ύπαρξη φαινομένων που παράγουν ανιχνεύσιμη ενέργεια πριν από το Big Bang και η οποία ενέργεια καθώς ανιχνεύεται βεβαιώνει την διάχυσή της μέσα στο γνωστό πεδίο αλλά προερχόμενη από εξωτερική πηγή.

Το βασικό ζήτημα σε αυτή την θεωρία δεν είναι αν ο χώρος και ο χρόνος προϋπήρχαν αυτού που γνωρίζουμε τώρα, αλλά το γεγονός της επανάληψης των φάσεων γέννησης και θανάτου αυτού που σήμερα θεωρούμε ως αισθητό σύμπαν. Πριν από την παρούσα περίοδο υπήρχαν και άλλες σε μια διαρκή φάση γέννησης και θανάτου, τα ενεργειακά απολιθώματα τα οποία ανιχνεύονται στο ενεργειακό στερέωμα του παρόντος κόσμου.

Έτσι, δεν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα απλά συνεχώς διαστελλόμενο σύμπαν αλλά σε ένα σύμπαν που διανύει κυκλικές περιόδους στην διάρκεια των οποίων γεννιέται και πεθαίνει. Μια από τις περιόδους αυτές είναι η παρούσα που άρχισε πριν από 13.7 δισεκατομμύρια χρόνια.  Η ανιχνευόμενη ακτινοβολία ανοίγει ένα παράθυρο, όχι στο παρελθόν του σύμπαντος αλλά σε ένα σύμπαν προηγούμενο του παρόντος ή καλύτερα στο προηγούμενο επεισόδιο του σύμπαντος. Οι περίοδοι του κυκλικού σύμπαντος αποκαλούνται από τον συγγραφέα αιώνες και περιέχουν μια ολόκληρη φάση η οποία έκλεισε με έναν θάνατο ή ένα τέλος, για να ανοίξει μια καινούρια μέσα από ένα καινούριο Big Bang. Καθώς η ακτινοβολία περνάει από τον ένα αιώνα στον άλλον προσδίδει έναν ενεργειακό παλμό ο οποίος μεταδίδεται και αποτυπώνεται στην σκοτεινή ύλη και γίνεται ανιχνεύσιμη από τα σύγχρονα μέσα.  

Μέσα από επαναλαμβανόμενα Big Bangs που ανοίγουν αλληλοδιαδεχόμενους αιώνες γράφεται μια ιστορία, ένα επεισόδιο της οποίας είναι ο παρών κόσμος.  

Γιώργος Τσαντάκης