Έχει δική της υπόσταση η σιωπή; PDF Εκτύπωση E-mail
Προβληματισμοί - Σκέψεις
Παρασκευή, 12 Μάρτιος 2010 15:01

Αν η σιωπή είναι απλώς η απουσία του ήχου, τότε μιλάμε για το ίδιο πράγμα, μιλάμε για ήχο σε όλη την κλίμακα από το μηδέν έως την μεγαλύτερη δυνατή έντασή του.

Τα τελευταία επιστημονικά νέα, όμως, έρχονται να μας πουν ότι ένα διαφορετικό κανάλι νευρώνων στον εγκέφαλο από αυτό που ενεργοποιείται στο ξεκίνημα ενός ήχου είναι προορισμένο να συλλαμβάνει την διακοπή του.  

Αν λάβουμε υπόψη μας την οικονομία της φύσης θα μπορούσαμε να πούμε ότι αν η σιωπή ήταν ο ήχος στην μηδενική του ένταση, δεν θα υπήρχε λόγος να «διατεθεί» ένα ακόμη κανάλι για να συλληφθεί, θα αρκούσε το υπάρχον. Για να διατίθεται ένα διαφορετικό κανάλι μήπως η φύση αναγνωρίζει ότι η σιωπή δεν είναι απλώς η μηδενική ένταση του ήχου, αλλά έχει μια διαφορετική δική του υπόσταση και γι’ αυτό χρειάζεται και ένα διαφορετικό κανάλι για να την συλλάβει;  

Είναι άσχετο άραγε το φαινόμενο ότι υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιες στιγμές σε μια ομήγυρη πέφτει μια ιδιαίτερη σιωπή που κάνει εντύπωση και χαρακτηρίζεται μάλιστα “εύγλωττη” από τους παρόντες; Και είναι, επίσης, άσχετο ότι μπορεί κάποια ιδιαίτερα συναισθήματα να συντρέχουν σ’ εκείνες τις στιγμές;  

Μήπως η σιωπή είναι, εν τέλει, ένα περιβάλλον κατάλληλο για να γίνουν αισθητά τα συναισθήματα; Οι λέξεις εκφέρονται με συναίσθημα, αλλά μπορεί με το περιεχόμενό τους να αποπροσανατολίζουν. Μπορεί π.χ. να μιλάμε για ενδιαφέρον και να νιώθουμε αδιαφορία. Μέσα στη σιωπή το συναίσθημα μπορεί να ξεκαθαρίσει το πραγματικό αντίκρισμα των λόγων…    

Λάμπρος Κουλελής

 

Σημείωση: Οι σκέψεις αυτές έχουν γραφτεί με αφορμή το κείμενο Η αντίληψη του ήχου και της σιωπής.