Το φτερό της λιβελλούλας αποτέλεσε σημαντική πηγή έμπνευσης για ένα Βελγικό Αρχιτεκτονικό Γραφείο, το οποίο προτείνει για το νησί Roosevelt στη Νέα Υόρκη, ένα καινοτομικό κτίριο που συνδυάζει χώρους κατοικιών, γραφείων και εργαστηρίων με 28 διαφορετικές επιφάνειες γεωργικής καλλιέργειας και παραγωγής σε ένα κτιριακό σύνολο 132 ορόφων, το οποίο αναπτύσσεται κάθετα σε ύψος που φτάνει τα 700 μέτρα.

Το κτίριο αυτό αξιοποιεί τόσο την ηλιακή όσο και την αιολική ενέργεια και είναι ενεργειακά αυτάρκες, ενώ συλλέγει και χρησιμοποιεί τόσο το νερό της βροχής όσο και τα υγρά απόβλητα των ενοίκων του, τα οποία φιλτραρισμένα χρησιμοποιούνται για άρδευση. Το κτίριο έχει ένα ιδιαίτερα αεροδυναμικό σχήμα που θυμίζει μεταξύ άλλων και πανί ιστιοσανίδας και στο κέντρο του υπάρχει ένα διάφανο θερμοκήπιο το οποίο παραπέμπει άμεσα στην εξωσκελετική δομή του φτερού της λιβελλούλας, πετυχαίνοντας έτσι να αντικαταστήσει τις συνηθισμένες κολώνες και δοκάρια για την στήριξη της κτιριακής κατασκευής.

 Βασίλης Σαρρής