Σε μία κατάσταση όπως η αντιμετώπιση μιας κρίσης και η επίλυση ενός προβλήματος, η γνώση έχει πρωτεύοντα ρόλο. Αυτό που μένει να προσδιοριστεί είναι το σε ποια γνώση αναφερόμαστε, διότι εκτός από την κατακτημένη και ενσωματωμένη γνώση,  είναι η γνώση την οποία αγνοούμε ενώ είναι απαραίτητη για την ζωή μας.  Η γνώση αυτή έχει να δώσει στον άνθρωπο πολλές συνισταμένες στην κατεύθυνση της απελευθέρωσής του από θεσμούς και πρακτικές που μέχρι τώρα τον οδήγησαν σε δεσμεύσεις και επιβολές. Για να λύσουμε π.χ. ένα οικονομικό ζήτημα θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίσουμε τους τρόπους που η φύση χρησιμοποιεί στην επίλυση παρόμοιων προβλημάτων, αναλογικά, και να τους ακολουθήσουμε.  

Επομένως βρισκόμαστε, ενδεχομένως για μια ακόμη φορά, μπροστά στην αναγκαιότητα να επιλέξουμε και να επιδιώξουμε την γνώση, ακόμη και σαν απαγορευμένο καρπό, στην προσπάθεια επίλυσης ζωτικών προβλημάτων. Για τον λόγο αυτό είναι αναγκαίο να εκπαιδευτούμε ή να επανεκπαιδευτούμε στην τέχνη της ζωής για να αποκτήσουμε την γνώση για την επίλυση των προβλημάτων, διότι καθώς σημειώνει και ο Καρλ Πόππερ, όλη η ζωή είναι επίλυση προβλημάτων.