Η επικοινωνία μεταξύ διαφορετικών επιπέδων ύπαρξης Εκτύπωση
Προβληματισμοί - Σκέψεις
Δευτέρα, 08 Φεβρουάριος 2010 15:44

Σκέψεις με αφορμή το “Avatar

Υπάρχει ένα ζήτημα σχετικά με την επικοινωνία μεταξύ διαφορετικών κόσμων ή  διαφορετικών επιπέδων ύπαρξης. Το ζήτημα αυτό αν και επιστημονικά έχει τεθεί σχετικά πρόσφατα, πνευματικά και φιλοσοφικά έχει τεθεί αφότου ο άνθρωπος αισθάνθηκε ότι δεν είναι μόνος πάνω στην Γη, αλλά συνοδεύεται από κάποια ή κάποιες οντότητες, από έναν χώρο που επειδή ο ίδιος δεν μπορεί επακριβώς να προσδιορίσει αποκαλεί χώρο του αοράτου και ο οποίος στους διάφορους πολιτισμούς έχει πάρει ποικίλα ονόματα.

Το ζήτημα αφότου τέθηκε από τον Γάλλο συγγραφέα BernardleBovierdeFontenelle τον 17ο αιώνα στο έργο του Entretienssurlapluralité desmondes (1686) επανήλθε στο προσκήνιο, έντονα, τον περασμένο αιώνα από τους μαθηματικούς που αναφέρθηκαν σε πολλαπλές διαστάσεις και στην συνέχεια από τους κοσμολόγους με τα πολλαπλά σύμπαντα ή με το ένα σύμπαν με πολλές διαστάσεις μέσα σε αυτό (multiverse). 

Έτσι το ζήτημα από την φιλοσοφία πέρασε στην επιστήμη και από την επιστήμη πέρασε στην Τέχνη. Στον κινηματογράφο έχει δοθεί με πολλές μορφές με σημείο σταθμό την σειρά των ταινιών Matrix. Πρόσφατα το θέμα επανήλθε σε μια ακόμη μορφή, με νέα στοιχεία στην ταινία Avatar. Τόσο στην προηγούμενη, Matrix, όσο και στην πρόσφατη, Avatar, το κεντρικό θέμα είναι η μεταφορά από ένα επίπεδο ή κόσμο ύπαρξης σε ένα άλλο, καθώς επίσης και οι συνθήκες αυτής της μεταφοράς και τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην μια περιοχή και την άλλη. Κοινό, και στις δυο ταινίες, το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστής δεν μπορεί να έχει συνειδητή ύπαρξη, ταυτόχρονα, και στους δυο χώρους, τον χώρο προέλευσης και τον χώρο άφιξής του. Όταν είναι συνειδητά ενεργός στον ένα, τότε βρίσκεται σε ύπνο ή σε μια παρόμοια κατάσταση στον άλλο κόσμο. Με τον τρόπο αυτό τονίζεται το ισχύον γνωστό, χωρίς, ωστόσο θεωρητικά και πρακτικά, να αποκλείεται η άλλη περίπτωση στην οποία ένα όν θα μπορεί να βρίσκεται συνειδητά και να δρα ταυτόχρονα σε δυο ή και περισσότερους κόσμους.

Η επίτευξη της σύζευξης και της επικοινωνίας των δυο κόσμων παραμένει το κεντρικό ζήτημα όχι μόνο στην ταινία αλλά και στον κόσμο της πραγματικής ζωής. Ο άνθρωπος από το επίπεδο της εγρήγορσης, μέσω του ύπνου, μεταφέρεται, προσωρινά,  στον ονειρικό κόσμο και στα εκεί διαδραματιζόμενα, όπως επίσης με τον θάνατο μεταφέρεται, φαινομενικά, πιο μόνιμα σε έναν διαφορετικό κόσμο ύπαρξης. Σε όλες τις περιπτώσεις αφού χάνει την συνειδητή ύπαρξη σε ένα επίπεδο και εμφανίζεται σε κάποιο άλλο χρειάζεται ένα αντίστοιχο σώμα που του δίνει την δυνατότητα σταθεροποίησης, εμφάνισης και παρουσίας στο άλλο επίπεδο. Κατά τον ίδιο τρόπο που ο άνθρωπος με την γέννησή του εμφανίζεται μέσα σε έναν κόσμο στον οποίο πρέπει να αποκτήσει φυσικό σώμα, προσωπικότητα και συνειδητότητα για να μπορέσει να σταθεί, να συναλλαγεί και να εργαστεί στον κόσμο αυτό. 

Τελικά μήπως όλο αυτό το θέμα δεν είναι παρά μια μικρή στιγμή της αυτοβιογραφίας του ανθρώπου;

Γιώργος Τσαντάκης