Ο Christian Rosenkreutz και οι Ροδόσταυροι της Δύσης Εκτύπωση
Πνευματικότητα - Εσωτερικές παραδόσεις
Δευτέρα, 28 Αύγουστος 2006 20:33
από τα επίσημα αρχεία της «Αρχαίας Ροδοσταυρικής Αδελφότητας» (FRA)

Το 13ο αιώνα, εμφανίστηκε στην Γερμανία1 ένας μεγάλος πνευματικός εκπαιδευτής με το συμβολικό όνομα Christian Rosenkreutz (Ι378-Ι484), ο οποίος σηματοδότησε την αρχή μιας νέας πνευματικής εποχής στον δυτικό κόσμο. Από τότε, αυτό το ιδιαίτερο «Εγώ» είχε συνεχείς διαδοχικές υλικές υπάρξεις, στην μία ή στην άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Έπαιρνε ένα καινούριο σώμα, κάθε φορά που τα οχήματα του έχαναν την ζωτικότητα τους ή όταν οι περιστάσεις απαιτούσαν να αλλάξει το πεδίο των δραστηριοτήτων του. Γόνος καλής οικογένειας, έμεινε ορφανός και εκπαιδεύτηκε σ' ένα μοναστήρι, όπου έμαθε Ελληνικά, Λατινικά και ιατρική. Νέος ταξίδεψε στην Αραβία, την Αίγυπτο και το Μαρόκο.
Στην Δαμασκό σπούδασε φυσική και μαθηματικά. Στην Φεζ, μελέτησε Καββαλά, Μαγεία και Αλχημεία. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Rosenkreutz πήγε στη Δαμασκό, όπως ο Άγιος Παύλος, για να συναντήσει εκεί το ζώντα Χριστό μέσα στη Φύση. Γι’ αυτό και οι οπαδοί του ομολογούσαν και ομολογούν ακόμα και τώρα τον Ιησού. Έμεινε με τους σοφούς και, κατά τη διαμονή του πλησίον τους, έμαθε μια επιστήμη παγκόσμια και αρμονική, την οποία, παρ' όλα αυτά, οι ευρωπαίοι σοφοί περιγελούσαν. Από την Φεζ, ταξίδεψε στην Ισπανία όπου επεχείρησε να διδάξει αλλά οι διδασκαλίες του απορρίφθηκαν. Γύρισε στην Γερμανία και ίδρυσε μία Σχολή και άρχισε να δέχεται μαθητές από το παλιό μοναστήρι του. Έτσι άρχισε να σχηματίζεται η Αδελφότητα του Ρόδου + Σταυρού. Στην «Τέχνη» του μετέφρασε και ενσωμάτωσε το «Liber Mundi», επίσης γνωστό και ως «Θεόφραστο». Συνέλαβε ένα σχέδιο παγκόσμιας μεταρρύθμισης, πολιτικής, θρησκευτικής και καλλιτεχνικής, για την πραγματοποίηση της οποίας συνεργάστηκε με τους άλλους αδελφούς του. Δίδαξε τους συνεργάτες του σ' ένα σπίτι που ονομαζόταν «Santispiritu», την μαγική του γλώσσα και, αφού απαίτησε από αυτούς υπόσχεση αγνότητας, τους έδωσε το όνομα «Ροδόσταυρος». Από κοινού έγραψαν ένα βιβλίο που περιέχει «όλα όσα μπορεί ο άνθρωπος να επιθυμήσει, να ζητήσει και να ελπίζει». Από τα υπόλοιπα βιβλία της φιλοσοφικής τους βιβλιοθήκης, τα «Αξιώματα» φαίνεται να είναι το σημαντικότερο, το «Rotae Mundi» το ευφυέστερο, το δε «Protheus» το χρησιμότερο.

Στην συνεχεία, οι Αδελφοί Ροδόσταυροι διέτρεξαν τον κόσμο, αφού είχαν υποσχεθεί να τηρήσουν τις ακόλουθες υποχρεώσεις:

1. Να μην ασκούν άλλο επάγγελμα εκτός από την θεραπευτική, μάλιστα δε δωρεάν.

2. Να μη φέρουν κανένα εξωτερικό διακριτικό.

3. Να συναντώνται κάθε χρόνο, την ημέρα του Χριστού (C) στο ναό του Αγ. Πνεύματος.

4. Να διαλέξουν ένα μαθητή.

5. Να διαφυλάξουν τη λέξη R + C η οποία θα είναι το διακριτικό τους.

6. Να παραμείνουν κρυμμένοι για εκατό χρόνια.

Λέγεται ότι εργάστηκε με τους αλχημιστές για αιώνες ολόκληρους, πριν από τον ερχομό των σύγχρονων επιστημών. Ήταν εκείνος ο οποίος μέσω ενός διάμεσου ενέπνευσε τα ακόμα και σήμερα λογοκριμένα έργα του Bacon. Ο Jacob Boehme και άλλοι, από εκείνον έλαβαν την έμπνευση που φώτισε τα έργα τους με τόση πνευματικότητα. Στα έργα του αθάνατου Goethe και σε αυτά του Μαέστρου [Μουσουργού] Wagner, συναντάμε την ίδια επιρροή. Όλα τα ανήσυχα πνεύματα που αρνούνται να «τραφούν» από την ορθόδοξη επιστήμη ή θρησκεία, που δραπετεύουν από την σκλαβιά και προσπαθούν να εισχωρήσουν στον πνευματικό χώρο χωρίς φιλοδοξία για φήμη ή υπερηφάνεια, αντλούν τις εμπνεύσεις τους από την ίδια πηγή, όπως έκανε και κάνει ακόμα το μεγάλο Πνεύμα που εμψύχωσε τον Christian Rosenkreutz. Το ίδιο του το όνομα είναι η προσωποποίηση του τρόπου με τον οποίο ο σημερινός άνθρωπος θα μεταβληθεί σε Θεϊκό Υπεράνθρωπο.

Μετά από 200 χρόνια εμφανίζεται η έκδοση «FAMA FRATERNITATIS R + C», η οποία γράφτηκε και εκδόθηκε ανώνυμα, στην πόλη Κάσελ, το 1614. Ως συμπλήρωμα της «FAMA» εμφανίστηκε, το 1615, άλλο γραπτό, άδετο, με την επωνυμία «CONFESSIO FRATERNITATIS ROSAE CRUCIS AD ERUDITOS EUROPAE». Αυτό μιλάει με περισσότερη λεπτομέρεια σχετικά με την μεταρρύθμιση του κόσμου, και αποκαλύπτει το όνομα του ιδρυτή της Αδελφότητας: Christian Rosenkreutz, δηλώνοντας ότι γεννήθηκε το 1378. Το «CONFESSIO» εμμένει στην αναγκαιότητα της βελτίωσης της φιλοσοφίας, πράγμα που θα επέτρεπε την επικοινωνία με τις Ινδίες και με το Περού, και που θα μεταμόρφωνε, μέσω των ασμάτων, βράχους σε πολύτιμες πέτρες.

Ο Rosenkreutz δέχθηκε τόσο φως, λάμψη και ζωή, όπως ο Αδάμ πριν από το προπατορικό αμάρτημα. Το καλύτερο βιβλίο είναι η Βίβλος, αλλά μόνο ο εκλεκτός του Θεού θα μπορέσει να συμμετάσχει στους θησαυρούς των R + C. Το «Confessio» δίνει επίσης ορισμένες εξηγήσεις σχετικά με το σκοπό και το πνεύμα της Αδελφότητας, η οποία τώρα εμφανίζεται ως Τάγμα. Αυτό περιλαμβάνει διάφορους βαθμούς. Όχι μόνο οι μεγάλοι, οι πλούσιοι και οι σοφοί, αλλά επίσης και οι ταπεινοί μπορούν να είναι οι εκλεκτοί, εάν αποδειχθούν κατάλληλοι για τις εργασίες της Αδελφότητας, η οποία διαθέτει περισσότερο χρυσό και περισσότερους θησαυρούς απ' όσες θα μπορούσε να παράγει ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό δεν συνιστά τον κύριο στόχο του Τάγματος. Αυτό που προτιμούν οι αδελφοί πάνω από όλα, είναι η αληθινή φιλοσοφία. Η «Μεταρρύθμιση», η «Fama» και το «Confessio» είναι οι μόνες πρότυπες γραπτές εκδηλώσεις των R + C. Αυτά τα έργα είχαν τεράστια απήχηση και προκάλεσαν αμέτρητες εκδόσεις υπέρ ή κατά τους. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ως προς το ότι ελάχιστη σημασία έχει αν εμφανίστηκε, σε φυσικό επίπεδο, η Αρχαία Ροδοσταυρική Αδελφότητα, κατά το Μεσαίωνα, συνδεδεμένη ή όχι με το όνομα του Christian Rosenkreutz.

Από την εμφάνιση των τριών έργων που αναφέρθηκαν προηγουμένως, χρονολογείται η δημόσια επίδειξη των Ροδοσταυρικών Διδασκαλιών. Παρ' όλα αυτά, το σύμβολο της εμφανίζεται στα πιο αρχαία χρόνια, αφού «το Ρόδο και ο Σταυρός», επαναλαμβάνουμε, «προσωποποιούσε για τους μυημένους την ιδέα της εκδήλωσης της Θεϊκής ζωής μέσα στην ύλη, διαμέσου των δύο στοιχείων που συνθέτουν το έμβλημα της».



1. «Η Γερμανία (Germania), όπου βρίσκεται το Ροδοσταυρικό Στρατηγείο, δεν είναι», δηλώνει ο Michael Maier, «η χώρα που είναι γεωγραφικά γνωστή με αυτό το όνομα, αλλά η συμβολική γη που περιλαμβάνει τα σπέρματα (germen - inis) των ρόδων και των κρίνων, η χώρα όπου αυτά τα λουλούδια ανθίζουν αιώνια στους φιλοσοφικούς κήπους, στους οποίους κανένας παρείσακτος δεν μπορεί να εισχωρήσει».