| Ο Elias Artista και η Ροδοσταυρική Ουτοπία |
|
| Πνευματικότητα - Εσωτερικές παραδόσεις | |||
| Δευτέρα, 28 Αύγουστος 2006 20:31 | |||
|
από τα επίσημα αρχεία της "Αρχαίας Ροδοσταυρικής Αδελφότητας" (FRA) Στο «De Minerabilis» (8ο Κεφάλαιο) ο Μέγας Παράκελσος ( 1493-1541 ) προφητεύει, αναφωνώντας: « Ό,τι είναι μικρό και ταπεινό, ο Θεός το αποκάλυψε, όμως το πιο σπουδαίο είναι ακόμα στο σκοτάδι και θα παραμείνει έτσι, μέχρι την Έλευση του Elias Artista... Θα έρθει κάποιος μετά από μένα, του οποίου το μεγαλείο δεν βρίσκεται ακόμα σε αυτή την ζωή και ο οποίος πολλά θα αποκαλύψει... » Και, μερικές σελίδες παρακάτω, διατυπώνει τις σκέψεις του, αναγγέλλοντας ορισμένες αποκαλύψεις «οι οποίες θα πρέπει να παραμείνουν απόκρυφες ως το ν ερχομό του Elias Artista». «Elias Artista! Πνεύμα που κατευθύνεις τους Rose+Croix, συμβολική προσωποποίηση του Τάγματος Πρεσβευτή του Αγίου Παρακλήτου! Ο Μέγας Παράκελσος προλέγει τον ερχομό σου! Ω, ομαδική πνοή των ευγενικών διεκδικήσεων! Πνεύμα της Ελευθερίας, της Επιστήμης και της Αγάπης, Εσύ που πρέπει να αναγεννήσεις τον κόσμο!». «όλα τα καλά θα έρθουν με Σένα, όπως είναι Το θέλημα, και όμως, οι άνθρωποι σε σύγχυση θα τα θεωρήσουν θαύματα. Αλλά οι χρόνοι και η κατάλληλη εποχή θα τα φέρουν μαζί με σένα, όταν θα έρθει η ηλιακή ώρα: Γιατί είναι ανάγκη να πραγματοποιηθούν αυτά, και γι' αυτό θα έρθει Εκείνος». Στην Γραμματεία των Ερμητικών Επιστημών ο Elias Artista αναφέρεται ως «το Σύμβολο της Ωριμότητας των Καιρών»! Είναι η Μεγάλη Ημέρα που πρόκειται να έλθει, όπου όλα πρόκειται να έλθουν στο Φώς. Πράγματα που τώρα είναι θαμμένα, βαθιά, μέσα στην σκοτεινή γη, θα έρθουν στο φως και θα αναπτυχθούν, πλήρως, και θα ανθίσουν και θα φέρουν ένα θησαυρό, που θα είναι για την θεραπεία των εθνών... Πνεύμα της Ελευθερίας, της Επιστήμης και της Αγάπης, που θα αναγεννήσει τον Κόσμο!» Ο Stanislas de Guaita λέει σχετικά: «Ο Elie Artiste είναι αλάνθαστος, αθάνατος, απροσπέλαστος, μακριά από τις ατέλειες, τους ρύπους και τις γελοιότητες των ανθρώπων της σάρκας, που αρέσκονται να τις εκδηλώνουν. Πνεύμα του φωτός και της προόδου, ενσαρκώνεται μέσα στους ανθρώπους καλής θέλησης που το επικαλούνται, αλλά σ' εκείνους που παραπατούν πάνω στην Οδό, ο Artista Elias δεν είναι, πλέον, μέσα τους. » Ας φυλαχτούμε μη και διαστρεβλώσουμε το εκ παραδόσεως πνεύμα του Τάγματος, [διότι αφ' ενός] θα καταδικασθούμε, εκεί πάνω, την ίδια στιγμή, [αφ' ετέρου], αργά ή γρήγορα, εδώ κάτω, θα μας απαρνηθεί αυτός ο μυστηριώδης δημιουργός, τον οποίο το Τάγμα χαιρετά με αυτό το όνομα: Elias Artista! » Δεν είναι αυτός το Φως! Αλλά, όπως του Ιωάννη του Βαπτιστή, η αποστολή του είναι να προσφέρει θυσία στο Φως της Δόξας, που ακτινοβολεί από έναν καινούργιο ουρανό πάνω σε μια ανακαινισμένη γη... Τέλος δε, δi’ αυτού οι οδοί θα ανοιχθούν στον Ερχομό του ένδοξου Χριστού, μέσα στο μεγαλειώδες φωτοστέφανο του Οποίου αυτός θα χαθεί - έχοντας ολοκληρώσει το έργο του - Πρόδρομος των καιρών που έρχονται, έκφραση ανθρώπινη του Αγίου Παρακλήτου, η θεότητα της Επιστήμης και της Ελευθερίας, της Ακέραιaς Σοφίας και Δικαιοσύνης: ο Elias Artista. Κανείς, λοιπόν, δεν μπορεί να ορίσει ποιος είναι ο Elias Artista. Αυτό, όμως, που μπορεί να ειπωθεί είναι πως είναι ένα ρεύμα έλξεως, μια «μάζα» διάφορων ουσιών, γεμάτη αρμονική, η οποία τείνει να ενώσει όλα τα άτομα σε ένα ομογενοποιημένο όλο. «Αυτός ανήκει σε μια ιεραρχία όπου οι πέτρες βρίσκονται ένα βαθμό χαμηλότερα. Η πέτρα αισθάνεται, έχει συνείδηση, επιθυμεί μερικές φορές. Η διάνοια, η καλοσύνη, η ευαισθησία, υπάρχουν σε όλα τα σημεία της, όπως επίσης και η αγάπη. Οι πέτρες' στον πλανήτη μας είναι σχεδόν αδρανείς, αλλά στην άλλη άκρη του παγκόσμιου ορυκτού βασιλείου, υπάρχουν πέτρες που είναι τόσο διαφορετικές από τις δικές μας, όσο είμαστε διαφορετικοί και εμείς από τα όντα που διευθύνουν τους κομήτες, και όμως, παρ' όλ’ αυτά, δεν παύουν να είναι πέτρες, αλλά πέτρες ζωντανές, που αντικατοπτρίζουν το μεγαλείο της αιωνιότητας το οποίο ο Άγιος Ιωάννης είδε και περιγράφει στην Αποκάλυψη». Αυτός είναι ο Κόσμος, του οποίου αποτελούσε και αποτελεί, ακόμα, μέρος ο Ροδοσταυρισμός. Η γη χρειάζεται να ισχυροποιηθούν οι ενέργειες της. 0 στόχος της εξέλιξης του ορυκτού είναι ο κρύσταλλος. Σύμφωνα με αυτό, οι Rose+Croix ήταν πνευματικά ορυκτά και ήθελαν να εξαπλώσουν αυτά τα φαινόμενα σε όλο το Σύμπαν. Ο άνθρωπος, με τη βοήθεια αυτών των συστημάτων, που χρησιμοποιούνταν από τους μυημένους στις κρύπτες της Ινδίας ή στις παγόδες της Άνω Καμπότζης, θα μπορεί να μάθει να κυβερνά τις σκέψεις του, κατά τρόπο ώστε το πνευματικό του σώμα να γίνει διαμάντι. Όταν ενώνονται διάφοροι άνθρωποι και σχηματίζουν μια συνέλευση σταθερή και ακμαία, όπως γινόταν στις πρωταρχικές δυναστείες, συνιστούν έναν κοινωνικό κρύσταλλο. Έτσι, είναι δυνατόν να υπάρξει μεταξύ των ατόμων ενός λαού ή ενός είδους ένας τέτοιος συνδυασμός, όπου δεν υπάρχουν καταπιεστές ή καταπιεζόμενοι. Αυτό είναι το μόνιμο όνειρο των Rose + Croix, αυτό εξηγεί την παγκοσμιότητα των έργων τους στο υλικό πεδίο, στο οποίο αναζητούν ένα παγκόσμιο φάρμακο: Στο πνευματικό πεδίο, επιδιώκουν την Δυναστεία, στο αιθερικό, μια παγκόσμια Μοναρχία, στο μυστικό πεδίο, μια Θρησκεία επίσης παγκόσμια και, τελικά, στο ανθρώπινο, την αληθινή Αδελφότητα, εξ ίσου παγκόσμια. Αυτό το ιδεώδες είναι απολύτως πραγματοποιήσιμο. Αποκλειστικά με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο, μέσα στα σπλάχνα της γης, τα μόρια των ορυκτών υποφέρουν για αιώνες μέχρι να φτάσουν στην κατάσταση του κρυστάλλου, έτσι, στις κοινωνίες, οι λαοί θα υποφέρουν για πολυάριθμους αιώνες, έως ότου να φθάσουν στην ενότητα, την οποία ο πολυάριθμος Χριστός ζήτησε από τον Πατέρα του, για τους Μαθητές του: «είθε και αυτοί να είναι ένα, όπως και εμείς είμαστε ένα». Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι το να θέλουμε να γίνουμε Rose + Croix, στο φυσικό πεδίο, είναι σχεδόν ουτοπία, αφού, όπως ήδη είπαμε, με το στόμα κάποιου: « Το Ρόδο και ο Σταυρός, εκδηλωμένα, δεν είναι παρά ένα μικρό μόλις μέρος, και μία μετά βίας αντανάκλαση του τέλειου Ρόδου και Σταυρού». 1. Πέτρες = τα υλικά σώματα των μορφών - Ζωής του Κόσμου αυτού.
|