Ο θάνατος και η ανάσταση του Ιησού

Πέμπτη, 05 Απρίλιος 2007 12:28

Απόσπασμα από το βιβλίο "Σύνοψις Μυστικών", του Sedir , Eκδόσεις "Κυβέλη"

Ο τόπος κατοικίας μας, ο φυσικός κόσμος, πρέπει να είναι επίσης και το πεδίο της μάχης μας. Γι' αυτό και οι φυσικές καταστάσεις τείνουν να πραγματωθούν δια των πράξεων. Γι' αυτό και τα συναισθήματά μας πεθαίνουν αν δεν τα ενσαρκώσουμε μέσα στην ύλη. Αντίστροφα, οι τροποποιήσεις του φυσικού κόσμου αντιστοιχούν με αόρατα φαινόμενα. Σε μια ασθένεια, σε μια μάχη, σε μια εμπορική επιχείρηση, οι ορατοί παράγοντες δεν είναι σχεδόν τίποτε άλλο εκτός από μαριονέτες που τις κινεί ένα κρυμμένο χέρι.

Αν ο Χριστός, λοιπόν, ήθελε να δείξει ένα παράδειγμα στον κόσμο, ήταν απαραίτητο να υποφέρει σωματικά και να δεχτεί την επίσκεψή του η αυτοκρατορία των νεκρών. Το παν ζει, και η δύναμη των συμπαντικών μεταμορφώσεων, ο θάνατος, ζει εντονότερα από κάθε άλλο πλάσμα. 'Ομως, πριν 2.000 χρόνια, γνώρισε την ήττα, για πρώτη φορά. 'Επρεπε, άλλωστε, οι δίκαιοι της αρχαιότητας που ήταν εγκλωβισμένοι μέσα στην τροχιά της Φύσης, να μπορέσουν να ανέλθουν στον Ουρανό. 'Επρεπε, αυτό που για την Εκκλησία αποτελεί ανάσταση της σάρκας, δηλαδή η μυστηριώδης μεταστοιχείωση των χονδρών και ανάπηρων οργανισμών μας σε σώματα ακτινοβόλα και απρόσβλητα, να προετοιμασθεί επί μακρόν.

'Οσο σκοτεινά κι αν είναι τα σκότη, όπου όχι μόνον οι άνθρωποι αλλά κι ολόκληρη η δημιουργία έχουν βυθισθεί, η ζωή που τους εμψυχώνει, τους ωθεί προς τα άνω. Αυγές φωτίζουν την φύση κατά καιρούς. Βαδίζει με μια ακατανίκητη δύναμη προς την ειρήνη, προς την αρμονία, προς την ενότητα. Πριν, όμως φτάσει στην ανάπαυση, πρέπει να γνωρίσει όλες τις μάχες, όλους τους ενάντιους πόλους, όλες τις διαιρέσεις. Δεν υπάρχει παρά ένας μόνο δάσκαλος και ένας μόνον κριτής: Αυτός που χάραξε όλα τα σχέδια, που συνάθροισε όλες τις μάζες, και διάνυσε όλα τα μονοπάτια.

Η θυσία στηρίζει το Σύμπαν: Ο άνθρωπος την αντιλαμβάνεται ως έναν νόμο αμοιβαίας ανταλλαγής, έπειτα ως ένα ηθικό καθήκον, έπειτα την ακολουθεί λόγω αγάπης: Σε αυτή την βαθμίδα, η εκούσια αποδοχή των βασάνων οδηγεί υψηλότερα από τους μαθηματικούς νόμους της έμφυτης δικαιοσύνης. Κάνει να κατέλθει το απόλυτο εντός του σχετικού μέσα μας και γύρω μας.

Ημερομηνία καταχώρησης: 5.4.2007

< Προηγούμενο		Επόμενο >