Όσο ανησυχούμε, δεν μπορούμε να διδαχθούμε, να κατανοήσουμε και, εν τέλει, να εφαρμόσουμε αυτό που κατανοήσαμε ως καλό και ορθό. Συνηθίζουμε να ανησυχούμε και να αγωνιούμε σχεδόν καθημερινά, για πολλούς και διάφορους λόγους, και κατ’ αυτό τον τρόπο αποδυναμώνουμε τον εαυτό μας και τον αποσυνδέουμε από όλες τις θετικές και εποικοδομητικές δυνάμεις της φύσης του και της ζωής. Όσο ζούμε μέσα στην ανησυχία και τον φόβο της αυριανής μέρας, βρισκόμαστε σε  σύγκρουση με την έλλογη φύση. Ακόμα κι όταν τα πράγματα ‘δεν πάνε καλά’, δεν πρέπει να επιτρέπουμε στην ανησυχία και τον φόβο να μπαίνουν μέσα μας και να ‘μολύνουν’ την διάνοιά μας και τα συναισθήματά μας. Αντίθετα, οφείλουμε να μάθουμε να είμαστε θετικά προσανατολισμένοι στη ζωή μας και ευγνώμονες για τα πάντα. Αυτός είναι κι ο τρόπος αποδέσμευσής μας από κάθε αρνητική επίδραση.